Kaccent
Ik heb er een in het wild gezien! En zelfs een tijdje mee gesproken. Ik zie ze op tv wel vaker voorbij komen en op de P.C. lopen ze natuurlijk los, maar het komt in de praktijk zeer zelden voor dat ik een conversatie met ze heb... Kakkers.
Ik ontmoette deze jongeman in een alleraardigst kroegje in Amsterdam. We raakten aan de praat en hij zorgde ervoor dat zodra mijn wijnglas leeg was deze terstond weer gevuld werd met de verrukkelijke vloeistof à 20 euro het glas. Ik, met mijn grote inmiddels ook ietwat aangeschoten bek, voelde blijkbaar de behoefte het te benoemen: Wat ben jij een grappige kakker! Gelukkig beschikte de Jort-in-kwestie over de nodige zelfspot en zette zijn kakaccent nog iets vetter aan. Na de half uur durende monoloog waarin woorden als mieters, kaerel, eujtermaete, grensoverschrijdond, meerdere malen terugkwamen volgde dit gesprekje:
Hij: Maer, wat doe jij eigenlijk mop?
Ik: Ik schrijf onder andere columns.
Hij: Jezus, doe effe normael! Wat enig, mop! Waerover dan?
Ik: Over jou!
