De Adviescommissie voor Vreemdelingenzaken is van mening dat asielzoekers en erkende vluchtelingen kunnen helpen het personeelstekort in de zorg op te lossen. De commissie stelt dat er in Nederland op dit moment te veel barrières zijn waardoor asielzoekers niet direct aan de slag kunnen in de zorg. We hebben in Nederland al een gigantische woningnood, en recent bleek dat ondanks de coronacrisis de
migratiecijfers nog steeds vrij hoog zijn, maar toch pleit de Adviescommissie voor Vreemdelingenzaken (ACVZ) juist voor méér migranten, zo valt te lezen bij
de NOS. De ACVZ adviseert het kabinet over asiel- en migratievraagstukken.
Het is inderdaad, zeker met het oog op de coronacrisis en de toekomst, zorgwekkend dat er zo veel openstaande vacatures zijn binnen de zorgsector. Maar waarom is het inmiddels een Nederlandse traditie geworden om bij ieder probleem te pleiten voor méér migratie als oplossing. Kan men niet beter kijken naar een herwaardering van veel beroepen in de zorg? De meeste mensen in de zorg lijden aan een enorme werkdruk en stress, maar worden zwaar onderbetaald. Niet gek dus dat veel Nederlanders liever in een andere sector werken. Een structureel betere waardering van het werk zou het meest effectief zijn op de lange termijn.
De ACVZ is echter van mening dat migranten de oplossing bieden, al zijn er wel enkele grote drempels. Diploma's uit het buitenland (buiten de EU) worden vaak niet erkend, en ook een gebrek aan het beheersen van de Nederlandse taal is een groot struikelblok. De commissie wijst hierbij naar landen als België en Engeland, maar erkent dat het daar beter gaat omdat men daar de taal beter beheerst. Kan men dan niet beter komen met kritiek op het huidige integratiebeleid? Kritiek op ons falende beleid is namelijk niet nieuw, want al in de jaren '90 was men niet te spreken over de gebrekkige
integratie. Er is echter vrij weinig veranderd in drie decennia tijd.
Maar hé: misschien moeten de grenzen verder open. Dan lossen alle problemen zich op magische wijze op.