Kabinet rommelt maar wat aan met EU-topbenoemingen

Een analyse in De Telegraaf bevestigt: dit kabinet doet maar wat in Brussel.

Behalve de rokende puinhopen van de Dam van Mosul en het vliegveld van Loehansk wordt er deze week nóg een felle strijd gestreden: in Brussel woedt het gevecht om topposities bovenin de pikorde van de Europese Unie. De deelnemers zijn alle achtentwintig lidstaten, minus de evidente kleintjes (Malta, Cyprus) en nieuwkomers (Bulgarije, Roemenië, Kroatië) en een notoire lastpak (Griekenland). Onder de strijders dus ook Nederland, dat z'n uiterste best doet een toppositie in de wacht te slepen. Of beter gezegd: weg te slepen bij de poorten van de hel, want de lobby om een Hollandse topfunctie gaat allesbehalve van een leien dakje.

Sterker nog: De Telegraaf publiceert vandaag een reconstructie van de Nederlandse poging om een belangrijke functie in de wacht te slepen, en laat daarbij geen spaan heel van het kabinet. Wie het leest, leest een verslag van een club dat werkelijk iedere situatie verkeerd heeft beoordeeld en vervolgens dus niet de juiste strategie uitgestippeld.

Om te beginnen heeft Jeroen Dijsselbloem een fout gemaakt door 'on the record' Junckers rook- en drinkgedrag aanhangig te maken. Nu zijn zulke beschuldiging sowieso al weinig chic (laten we eerlijk zijn, het kwalijke punt met Juncker is dat hij een verstokte eurofiel is, niet dat hij van whiskey en sigaretten houdt), maar wanneer zoiemand je potentiële nieuwe baas is zijn zulke opmerkingen gewoon dodelijk. Dat was de eerste fout, maar de tweede fout van het kabinet was om Dijsselbloem na diens uitglijer alsnog maandenlang aan te bieden als de Nederlandse kandidaat voor een post als eurocommissaris. Hoe masochistisch denken ze dat Juncker is? Dat hij mensen die hem openlijk voor aap hebben gezet een mooie post geeft?

Al met al heeft het kabinet nog tot en met vorige maand geleurd met onze huidige minister van financiën. Pas toen beseften Rutte en co. eindelijk dat het niets ging worden en werd Dijsselbloem in allerijl vervangen door Timmermans. Maar men had al te lang met een gewond paard rondgereden: inmiddels waren andere lidstaten reeds lang bezig om te profiteren van de Nederlandse blunder. Terwijl Frankrijk de post begrotingszaken naar zich toe trok (de functie die Nederland voor Dijsselbloem beoogde), heeft Spanje als ultieme vernedering zelfs Dijsselbloems huidige bijbaan ingepikt: de nieuwe vaste voorzitter van de eurogroep komt vanaf aankomende zomer uit Madrid. En mét de hartelijke groetjes van Angela Merkel.

Wat we tenslotte kunnen concluderen uit het Telegraaf-verhaal is dat het kabinet dus in blinde paniek Timmermans heeft voorgedragen. Insiders noemen het een 'gok', en zelfs in Den Haag begint men nu te beseffen dat men het tactische spelletje volkomen verkeerd gespeeld heeft. Het wachten is nu op de bekendmaking dat Timmermans een hele lichte portefeuille krijgt, en de afgang zal compleet zijn.

Dit land wordt dus niet alleen geregeerd door eurocraten, maar ook door amateurs. De enige kans om ooit Brussel te bedwingen is om er eerst belangrijk te zijn. Helaas zal Nederland voorlopig zover niet komen, omdat het alle troefkaarten wegspeelt met onhandig en tactloos gedrag.