Naarmate de burgeroorlog in Syrië voortduurt, wordt het land een steeds aantrekkelijker locatie voor moslimextremisten.
De Arabische televisiezender
Al Jazeera en
The New York Times besteden beide aandacht aan de groeiende aanhang van jihadisten in
Syrië waar al zeventien maanden een strijd woedt tussen aanhangers van president Bashar al-Assad en vooral soennitische tegenstanders van zijn regime. Zelfs
Nieuwsuur berichtte er vorige week over.
The past few months have witnessed the emergence of larger, more organized and better armed Syrian militant organizations pushing an agenda based on jihad, the concept that they have a divine mandate to fight. Even less-zealous resistance groups are adopting a pronounced Islamic aura because it attracts more financing.
Europese landen en de Verenigde Staten zijn terughoudend geweest in het financieren en bewapenen van de Syrische oppositie uit angst dat deze steun in handen zou vallen van extremisten. Islamitische landen die de oppositie steunen, vooral Qatar en Saoedi-Arabië, zijn minder terughoudend geweest. De Saudi's steunen salafisten die volgens de Times nu op de meeste buitenlandse steun kunnen rekenen.
Donoren in de Arabische Golfstaten zien de opstand in Syrië als de strijd van een soennitische meerderheid tegen een onderdrukkend, sjiitische minderheidsregime dat ook nog eens gelieerd is aan Iran, de aartsrivaal van Saoedi-Arabië.
De radicalisering van de oppositie is tevens te wijten aan de duur van het conflict. Syriërs strijden al ruim anderhalf jaar tegen de loyalisten van Assad. Hoewel zij de afgelopen weken opvallend veel terrein hebben gewonnen (waarschijnlijk dankzij de betere wapens die via Irak, Jordanië en Turkije het land zijn ingesmokkeld) heeft het regeringsleger nog altijd de overhand. Door de strijd tot een heilige oorlog te verklaren, hopen rebellenleiders wellicht de moraal erin te houden.
De val van Assad komt hiermee een stapje dichterbij, maar de toekomst van
Syrië ziet er minder rooskleurig uit. De spanningen tussen bevolkingsgroepen zullen oplopen. Syriërs die nog achter hun president staan, vrezen represailles als de soennieten winnen. De Koerden, die vooralsnog door Assad met rust worden gelaten, kunnen proberen een eigen staat uit te roepen. De autonome Koerdische regering in het noorden van Irak blijkt de Syrische Koerden actief te ondersteunen. De situatie in Syrië draait uit op een sektarisch bloedbad, als daar niet al sprake van is.