Wanneer stelt Jeugdzorg nou eindelijk eens orde op zaken?
Dat is de vraag die mij onderhand bezighoudt. Jeugdzorg stapelt fout op fout. Kinderen in gezinnen die op zich prima functioneren worden lastiggevallen, ouders die een gevaar vormen voor hun kroost worden met rust gelaten.
Hoe kan dat?
Volgens Ron Driedonks, de vader van de vermoorde broertjes Joey (7) en Jayden (10), waren de problemen van het gezin bekend bij Jeugdzorg. Toch grepen de instanties niet in. Aan de Telegraaf liet hij weten dat hij bang was dat de labiele moeder Debby R., van wie hij was gescheiden, de jongens en zichzelf wat aan zou doen.
Driedonks: "De kinderen hadden bij mij moeten zijn".
Je moet wel van erg goede (of eigenlijk slechte) huize komen om het daarmee oneens te zijn.
Vaders worden te vaak in de steek gelaten door instanties, terwijl moeders te fel verdedigd worden. Een slechte moeder, een labiele vrouw, dient niet voor haar kinderen te zorgen. Zeker niet als er ook een vader is die wel bij zijn volle verstand is.