Nou ja, triest genoeg is het misschien juist wél te geloven.
De 81-jarige Jetske de Queljoe uit Huizen ging in januari even boodschappen doen bij de Wibra. Ze wilde namelijk wat nieuwe kleren kopen, wat daar voor een laag prijsje kan.
Omdat ze uit een andere tijd komt -- een tijd waarin je nog veilig over straat kan -- deed ze haar portemonnee in haar rechter jaszak. Snel en gemakkelijk.
Helaas voor haar zag een andere, jongere vrouw dat.
Het AD legt uit wat er toen gebeurde:
,,Ik stond bij de kousen, toen kwam ze rechts naast me staan," vertelt De Queljoe. ,,En bij het ondergoed dook ze weer rechts op. Toen viel het me op. Ik dacht eraan m'n portemonnee van mijn rechterzak naar m'n binnenzak te halen, maar dat vond ik zo hatelijk staan. Ik wil niet discrimineren."
Maar De Queljoe's voorgevoel was goed. Bij de blouses schuifelde de vrouw weer naast haar. Nu links. In een flits gebeurde het: De Queljoe pakte een blouse, de vrouw glipte achterlangs, De Queljoe keek om, de vrouw ook. De Queljoe voelde instinctief in haar rechterzak: portemonnee weg. De dief sprintte weg.
Let wel, ze wilde de portemonnee dus niet uit haar jaszak halen omdat ze dacht dat dit "hatelijk" zou staan. Zo geïndoctrineerd is de gemiddelde Nederlander tegenwoordig door de politieke correctheid. De dief was namelijk van buitenlandse afkomst, ze had een hoofddoekje op. En tsja, stel je voor dat je zo iemand een ongemakkelijk gevoel geeft! Dat moet je niet willen!
Helaas werd Jetske niet beloond voor haar politiekcorrecte vroomheid. De jongere vrouw -- die een hoofddoek op had -- jatte haar portemonnee gewoon en rende daarna weg.
Jetske was natuurlijk in paniek, maar gelukkig werd ze direct geholpen door de manager van de Wibra. Die nam contact op met de bank en de
politie: Jetskes bankpassen werden meteen geblokkeerd.
Daarna ging Jetske naar de politie om aangifte te doen. Je weet wel, zodat ze de dief misschien konden oppakken. De reactie van de politie schokte haar tot op het bot:
Jetske de Queljoe ging meteen daarna naar het politiebureau aan de Groest in Hilversum. Aangifte doen. Daar ging het gesprek ongeveer zo:
De Queljoe: ,,Ik ben gerold, van mijn portemonnee."
De politievrouw: ,,Wat heeft u gezien?"
De Queljoe: ,,Ik zag wie het deed. Ze was helemaal in het zwart en droeg een hoofddoek. Maar ik kon niet zien of ze Marokkaans of Roemeens was."
De politievrouw: ,,Wat is er gestolen?"
Jetske de Queljoe vertelt wat er in haar portemonnee zat en zegt tot slot: ,,Die foto van mijn man vind ik het ergste. Maar: ik wil aangifte doen."
Jetskse de Queljoe heeft daderinformatie. Ze is nét beroofd. In de regel moet zij meteen op het bureau aangifte kunnen doen.
Maar de politievrouw zegt: ,,Dat heeft geen enkele meerwaarde. U kunt beter naar het gemeentehuis gaan, bij de gevonden voorwerpen duikt uw portemonnee vast weer op."
Omdat het
Algemeen Dagblad dit zo'n vreemd verhaal vond besloot de krant om wat onderzoek te doen. Hoe zouden andere korpsen reageren als ze pretendeerden aangifte te willen doen van zakrollerij?
Nou, zowel in Amsterdam als in het oosten van Nederland reageerde de politie precies zoals bij Jetske. De journalisten kregen te horen dat ze hun tijd verspilden en dat ze het verlies maar gewoon moesten accepteren. Er werd hen zelfs verteld dat ze maar Internetaangifte moesten doen. Niet omdat er iets mee zou gebeuren, maar omdat ze die aangifte dan konden gebruiken voor de verzekering.
Zo triest is het tegenwoordig blijkbaar gesteld met ons land. De politie beschouwt het niet langer als hun taak om dieven op te pakken. Dat is maar lastig: onderzoek doen enzo. Stel je voor dat je moe wordt, dat moet je natuurlijk niet willen.
En dus komen dieven weg met hun misdrijven terwijl bejaarden als Jetske aan hun lot worden overgelaten.
Welkom in Nederland anno 2016.
