Het Israëlische parlementslid Amir Ohana is er helemaal klaar mee dat linkse activisten altijd de vinger naar Israël wijzen, terwijl ze zelf veilig ergens anders wonen. Een goede test om te weten of je met een links of een rechts persoon te maken hebt als je iemand ontmoet, is te vragen wat die persoon van Israël vindt. Waar rechts doorgaans inziet dat Israël een belangrijke bondgenoot is in de strijd tegen terreur en bovendien de enige democratie in het Midden-Oosten, houdt links ervan om Israël vooral overal de schuld van te geven. Wanneer het land zich verdedigt tegen Palestijnse terroristen, zijn linkse activisten er altijd als de kippen bij om de Joodse staat te beschuldigen van geweld en agressie.
De Israëlische politicus Amir Ohana van de Likoedpartij - die toevallig ook de eerste openlijke homoseksuele parlementariër van deze partij is - is het spuugzat dat linkse activisten zijn land continu demoniseren. Ieder land heeft het recht om zich te verdedigen, ook Israël. Toen hij bij een recent bezoek aan de Verenigde Staten onder vuur kwam van een linkse vragensteller, had hij zijn
antwoord dan ook direct klaar. De linkse dame in het publiek vond dat Israël te ver gaat bij haar zelfverdediging:
"Jullie raken mij en veel, veel mensen in de Joodse gemeenschap kwijt... Ik kan niet de andere kant opkijken wanneer drie Israëlische tieners bruut worden vermoord en de reactie is dat Israël 2.300 Palestijnen doodt. Ik wil weten wat de regering doet om vrede te maken."
De vrouw doelt op Operatie Protective Edge, het conflict tussen Hamas en Israël in de zomer van 2014. Voorafgaand aan het conflict waren drie Israëlische tieners ontvoerd en op brute wijze vermoord door Hamas-terroristen. Dat was echter niet de enige aanleiding voor de operatie: Hamas schoot al maandenlang raketten richting Israël, bedoeld om scholen, ziekenhuizen en woningen te raken. Bovendien groef de terreurbeweging tunnels naar Israël vanuit Gaza om terroristische aanslagen te kunnen plegen. Het slaat dus nergens op om te doen alsof de moord op drie tieners de enige reden was voor de militaire operatie.
Het is inderdaad zo dat er veel Palestijnse slachtoffers waren (overigens was zo'n 50 procent van de Palestijnse doden Hamas-strijder) maar dat komt vooral door het feit dat Hamas burgers inzet als menselijke schilden. Waar Israël raketafweersystemen zoals het Iron Dome en schuilkelders inzet om burgers te beschermen, gebruikt Hamas burgers om hun raketten te beschermen. Door raketten af te vuren vanuit moskeeën, ziekenhuizen en scholen dwingt Hamas Israël in feite om burgerslachtoffers te maken als ze de Hamas-installaties willen uitschakelen.
Parlementslid Amir Ohana wees de kritiek dan ook resoluut van de hand:
"Oorlog is verschrikkelijk. Ik ben veel vrienden kwijtgeraakt, ik ben familie kwijtgeraakt. Maar zeggen dat ons antwoord op de moord op de drie tieners bestond uit het doden van 2.300 Palestijnen, gaat volledig voorbij aan de duizenden en duizenden raketten die vanuit Gaza zijn afgevuurd op Israëlische burgers. Stuk voor stuk waren die raketten bedoeld om ons te doden. En als ik moet kiezen tussen nog meer Israëli's kwijtraken, of ze nu burgers of soldaten zijn, of jou kwijt te raken, dan raak ik liever jou kwijt."
Een volledig terecht antwoord. Het is maar wat makkelijk om vanaf de zijlijn, vanuit het veilige Nederland of vanuit de VS, kritiek te leveren op Israël. Maar als je zelf in een situatie verkeert van leven of dood, dan is dat een stuk lastiger. Israël moet elke dag lastige beslissingen maken om de veiligheid van haar inwoners te beschermen. Het is verschrikkelijk als daarbij Palestijnse burgerslachtoffers vallen, maar tegelijkertijd moet men niet vergeten dat de omringende landen Israël het liefst zien verdwijnen. Het gaat niet om een stukje land, het gaat om het voortbestaan van Israël. Israël kan zijn voortbestaan en de veiligheid van de inwoners (of ze nu joods, moslim of christelijk zijn) alleen garanderen door keihard op te treden tegen terrorisme. Een prima weerwoord dus van deze politicus - sommige Nederlandse Kamerleden zouden een voorbeeld aan hem kunnen nemen.