Israël verzuipt in het water

"Veel Israëliërs vinden dat Israël zich niet kan veroorloven zich volledig terug te trekken uit de bezette gebieden. Vooral de garantie te kunnen beschikken over voldoende zoet water op langere termijn zal daarbij een belangrijke rol spelen. (...) Daarom ook houdt Israël sinds de Zesdaagse Oorlog van 1967 de Golanhoogte bezet."

Dit was vorig jaar te lezen in 'Wereldwijs', een schoolboek voor het eindexamenprogramma vmbo aardrijkskunde van uitgeverij Malmberg. Het laat zien hoe veel onkunde in Nederland er over Israël bestaat, tot zelfs in schoolboeken aan toe.

Want wat is de werkelijkheid? 

In Israël zijn steeds meer ontziltingsfabrieken. Via ontzilting wordt zout zeewater omgezet in zoet drinkwater. Momenteel levert dat Israël al 300 miljoen kubieke meter water per jaar op. Dat is ongeveer 40 procent van de totale zoetwaterbehoefte van Israël. Deze maand wordt de Sorek ontziltingsfabriek operationeel, de grootste ter wereld. Daarmee gaat de landelijke productie omhoog naar 450 miljoen kubieke meter water. Met daar bovenop nog de geplande uitbreidingen in 2014, stijgt de productie naar 600 miljoen kubieke meter water per jaar, oftewel 80 procent van Israëls zoetwaterbehoefte.

Voeg daaraan toe dat in Israël al 70% van het water wordt gerecycled – drie keer zo veel als welk ander land ter wereld dan ook – en u zult begrijpen dat Israël nauwelijks meer afhankelijk is van water uit de natuur, door regenval of uit de rivieren. En het water onder de Westbank of van de Golan dus helemaal niet nodig heeft. 

Israël stevent daarentegen af op een enorm wateroverschot,.

Israel zal dan ook nog meer water gaan exporteren. In het kader van de vredesakkoorden levert Israël al water aan de Palestijnen en aan Jordanië, nu al reeds meer dan is afgesproken. Als daar behoefte aan is, kan deze export verder worden opgevoerd.

En die onzinnige beweringen in het schoolboek? De uitgever heeft ons toegezegd de foute passages te zullen schrappen.