Israël en de joden: kijkglazen op een kwaadaardig Europa

Vele gebeurtenissen van de afgelopen zomer hebben weer geillustreerd dat er heel wat mis is met de Europese Unie. De Europese houdingen jegens Israel en de Joden zijn goede kijkglazen om enkele belangrijke aspecten van het verwrongen denken en handelen van de Europese gemeenschap te observeren.  

Om te beginnen: het immigratieprobleem. In de afgelopen tientallen jaren hebben Europese landen, met weinig selectie, vele miljoenen moslims binnen gelaten of gehaald. Grote aantallen daarvan komen uit dictatoriale of onverdraagzame staten. Vele immigranten zijn zeer intolerant wat kritiek op hun eigen religie en cultuur betreft. In de landen waaruit ze afkomstig zijn is extreem antisemitisme, zowel in zijn klassieke- als in de anti-Israelische vorm, wijdverspreid. 

De influx in Europa van zovelen uit haatverspreidende en discriminerende milieus speelt een grote rol in de groei van het Europese antisemitisme. Dit bereikte – tot dusverre? – zijn naoorlogse dieptepunt in de afgelopen zomer. Synagoges werden aangevallen, Joden werden fysiek en verbaal belaagd. Dat laatste was ook in Nederland het geval. Er waren ook demonstraties die aan Europese dictaturen uit de dertiger jaren deden terugdenken alsmede oproepen om Joden te doden.

Het was ook in Nederland duidelijk dat nakomelingen van oorspronkelijke moslimimmigranten een disproportioneel groot aandeel hadden in de recente  antisemitische voorvallen. Hun rol in de meest gewelddadige incidenten was naar verhouding nog groter. De weinige statistieken uit Europese landen over antisemitisme in moslimkringen geven soortgelijke indicaties.¹ Dit zeer negatieve resultaat van de Europese immigratiepolitiek is een nieuw model van door regeringen gefaciliteerd antisemitisme. 

De Europese Unie meet wat Israel betreft regelmatig met twee maten. Dit wordt duidelijk als we de Europese veroordelingen van Israel vergelijken met die van andere landen. Frans Timmermans gaf in een lezing in Tel Aviv toe dat de EU dubbele maten jegen Israel gebruikt, maar gaf er meteen een valse draai aan.² 

Volgens de definitie van het Europees Agentschap van Fundamentele Rechten (FRA) uit 2005 is het meten met dubbele maten jegens Israel een uitdrukking van antisemitisme.³ Het plotseling afschaffen van deze definitie door het FRA in 2013 was een verdere stap om het Europese antisemitisme te vergemakkelijken.⁴ Wie echter wil weten wat weggehaald is kan een soortgelijke definitie vinden op de website van het Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken.⁵

Het dubieuze karakter van de zwaar overschatte academische discipline van internationaal recht kan gedemonstreerd worden aan de hand van de toepassing daarvan door de Europese Unie jegens Israel. De EU beweert dat de Israelische nederzettingen op de West-bank van de Jordaan illegaal zijn. Meer dan 1.000 juristen – waaronder voormalige ministers van justitie en andere prominente rechtsgeleerden – hebben een document ondertekend waarin ze stellen dat die nederzettingen volgens internationaal recht legaal zijn.⁶ De Amerikaanse regering onder president Reagan vond dat ook.⁷ Het  document van de juristen werd aan verschillende hoge functionarisssen van de EU gestuurd. Het enige antwoord was een bevestiging van ontvangst.⁸

Als de EU er zo van overtuigd was dat haar interpretatie van het internationale recht juist was had ze een solide onderbouwd antwoord teruggestuurd. Ze had ook een internationale conferentie kunnen beleggen om te bewijzen hoe sterk ze juridisch stond.

Israel is ook een lens om een ander facet te observeren van wat er radicaal mis is met de Europese Unie. In de EU wonen 400 miljoen mensen die 16 jaar of ouder zijn. Meer dan 40% daarvan heeft een demonische visie op Israel. Een studie van de Universiteit van Bielefeld uit 2011 voor de Friedrich Ebert Stichting van de Duitse Sociaal Democratische Partij, toont dat aan.⁹ Een van de vragen uit hun opinieonderzoek was of de geinterviewden het eens waren met de bewering dat Israel een verdelgingsoorlog tegen de Palestijnen voert. De uitdrukking ‘verdelgingsoorlog’ in het Duits komt regelrecht uit de Nazi-terminologie. In Nederland was het percentage die deze vraag positief beantwoordde bijna 39%. Vandaar mijn conclusie in het oorspronkelijke stuk van deze serie dat er 5 miljoen Nederlandse neo-NSB’ers zijn.¹⁰  

Het is makkelijk te verifieren dat deze opinies over Israel van een grote minderheid van de Europese bevolking onwaar en extreem lasterlijk zijn.  Als mensen anderen vals beschuldigen dat ze massa-moordenaars zijn en genocide plegen dan reflecteert dat de criminele visie van de beschuldigers. Vele Europeanen hebben dit soort ideëeen vol haat over Israel. Die zijn behalve pervers ook irrationeel. Er is veel voor te zeggen dat minstens 150 millioen inwoners van de EU niet alleen irrationeler maar ook achterlijker in hun denken zijn dan hun middeleeuwse antisemitische voorvaders. Die hadden immers een jaar of zeshonderd geleden geen mogelijkheid om vast te stellen dat de beschuldigingen dat Joden de bronnen vergiftigden volkomen verzonnen waren. Hedendaagse Europeanen kunnen makkelijk verifiëren dat wat zij willen geloven, namelijk dat Israel een verdelgingsoorlog tegen de Palestijnen voert, irrationeel en radicaal onwaar is. 

Deze valse ideëen met betrekking tot Israel zijn een kijkglas op grote percentages van de Europese bevolking. Het is hoogst onwaarschijnlijk dat Israel het enige onderwerp is waar vele Europeanen zo volkomen irrationeel over zijn. 

Er zijn ook andere lenzen mogelijk om het kwaadaardige Europa beter te observeren. Een ander voorbeeld is de houding jegens Hamas. Men kan de beweringen van verschillende Europese politici, organisaties en individuen analyseren die hun mening ten beste geven over het Palestijns- Israelische conflict. Dat geldt ook voor Nederlanders. Velen veroordelen Israel maar zwijgen over de genocidaire agenda van Hamas met betrekking tot Joden. Deze Europeanen kunnen aan de kaak gesteld worden als indirecte helpers van de Palestijnse Islamo-nazistische plannenmakers voor massa-moord.

¹ Manfred Gerstenfeld, “Muslim Anti-Semitism in Europe”, Journal for the Study of Anti-Semitism, Vol 5/1, 2013, pages 195-229.

² Herb Keinon, ‘Dutch FM: Europe judges Israel by a different standard than other Middle East countries’, Jerusalem Post, 10 december 2013.

³ Working Definition of anti-Semitism, The Coordination Forum for Countering Anti-Semitism (CFCA), http://antisemitism.org.il/eng/Working%20definition%20of%20antisemitism

⁴ JTA, EU drops its working definition of anti-Semitism, Times of Israel, 5 december 2013. 

⁵ Special envoy to monitor and combat anti-Semitism, “Defining Anti-Semitism: Fact Sheet,” U.S. Department of State, 8 June 2010. 

₆ http://brandeiscenter.com/blog/iajlj-seeks-lawyer-signatures-for-european-union-petition/#more-.

⁷ Eric Rozenman, “Israeli settlements are more than legal,” Los Angeles Times, 11 december 2009.  

⁸ Manfred Gerstenfeld, interview met Alan Baker,“The Dirty Legal Hands of the European Union,” Israel National News, 23 oktober 2013.

⁹ library.fes.de/pdf-files/do/07908-20110311.pdf.

¹⁰ Manfred Gerstenfeld, ‘Nederlands Duivelse Visie op Israel’, Dagelijkse Standaard,  6 maart 2013.