Is het dan toch echt zover..? 'De EU gaat uit elkaar vallen!', aldus topeconomen

De ondergang van de EU: vriend en vijand voorspellen het al sinds het begin van de economische crisis - inmiddels al weer zo'n 10 jaar geleden - en inmiddels is met de Brexit de eerste stap natuurlijk al gezet. Een pleidooi over waarom de EU geen lang leven meer voor zich lijkt te hebben lijkt dan ook weinig vernieuwend en, op zijn minst, oud nieuws.

Wat echter zo verfrissend is aan de visie van zogeheten 'topeconomen' Barbara Baarsma en Wim Boonstra, is dat ze de schuld voor dit uiteenvallen eens een keertje niét bij externe factoren leggen. Want ja, zelfs leden van de Brusselse elite - *kuch* Donald Tusk *kuch* - roepen hysterisch dat het slecht gaat met de Unie. De schuld daarvoor wordt door hem en zijn collega's echter altijd in de makkelijke hoek gezocht: 'het is de schuld van die domme Britten!' 'Het is de schuld van Donald Trump!' 'Het is de schuld van dat stemvee dat opeens niet meer snapt dat Europese integratie de enige weg vooruit is!'.. en nog meer van dat soort onzin.

Ik heb er nooit een geheim van gemaakt dat ik persoonlijk weinig tegen de Europese Unie an sich - dat wil zeggen, in theorie - heb. Waar ik echter wel een rothekel aan heb is de huidige EU, die puur en alleen gerund wordt door dit soort types die de oorzaak van hun eigen falen altijd maar bij anderen zoeken. Laat ik één ding heel duidelijk zeggen: deze Unie zou ontzettend veel kunnen bijdragen aan de Europese welvaart als ze zich eindelijk weer eens op haar kerntaken zou focussen, oftewel dingen die afzonderlijke landen niet zo goed afgaan. Het huidige probleem zit hem vanzelfsprekend dan ook bij de mensen die dat hele circus runnen, en niet bij anderen.

Dat maken Baarsma en Boonstra dan ook heel erg duidelijk. De Unie zal uiteindelijk aan besluiteloosheid ten onder gaan, aldus de twee, aangezien de huidige regeringsleiders de echte lastige kwesties maar vooruit blijven schuiven. En dat is meer dan 200% correct. Als de afgelopen jaren voor de wereld een financiële crisis waren, dan was het in Europa ook vooral een identiteitscrisis. Nutteloze, tijd- en geldverslindende ideeën - ik noem olijfoliekannetjes en gratis Interrailtickets voor jongeren - hebben altijd prioriteit gekregen, terwijl Europa nu al jaren gebukt gaat onder de negatieve gevolgen van de massa-immigratie die dan weer niét snel wordt aangepakt, terwijl dat best mogelijk is. Enfin, het moge duidelijk zijn: ze hebben in Brussel hun prioriteiten echt niet op orde, en dat kan alleen maar leiden tot meer wantrouwen richting die zelfverheerlijkende elite.

Jammer genoeg zijn de oplossingen van het economenduo hiervoor wat minder inspirerend van aard. "We moeten met de EU óf een versnelling hoger gaan óf we maken een andere keuze. Nu is Europa kleurloos en besluiteloos." is hun redenering. Waarom dat eerste nou niet bepaald een geweldig idee is behoeft geen uitleg, maar die "andere keuze" had wel wat meer recht-toe-recht-aan gepresenteerd mogen worden. Dan is het gewoon afgelopen met die hele handel, zou ik eerder zeggen. Ik ga in ieder geval voor optie C: leg nou eens voor eens en voor altijd vast waar de EU zich wél en niét op moet richten zodat dat duidelijk is, en focus dan ook op die - en enkel die! - dingen. Alleen dán kunnen we die lui weer eens serieus gaan nemen, zonder dat we alles meteen helemaal opdoeken. Al weet ik zelf ook wel dat die oproep met het huidige Brussel helaas aan dovemansoren gericht is.