De sterke euro.
De euro. Nog nooit is er bij mijn weten een munt geweest die de gemoederen zo bezighoudt als deze eenheidsmunt. Maar ik ga het nu niet hebben over de weeffouten die de monetaire unie kwellen. Of over het gebrek aan democratische legitimiteit dat de munt heeft. Dat deed ik al eerder. Bijvoorbeeld hier en hier. En zelfs voorstanders van de euro moeten toegeven dat er van alles schort aan de opzet de Europese muntunie en de manier waarop die tot stand kwam.
Maar ondanks alle gebreken die de euro heeft lijkt het wel de sterkste munt ter wereld te zijn. Het laatste jaar is de koers ten opzichte van de dollar en de yen fors gestegen. Ten opzichte van het laagste punt van $1.28 staat de euro met $1.38 nu bijna 8% hoger.
En ten opzichte van de Japanse yen is de euro zelfs met bijna 20% gestegen.
Maar hoe kan een munt die behept is met zo veel gebreken het zo goed doen? Is de euro toch een doorslaand succes en is het een keiharde munt? Dat is niet direct het geval. De verklaring is te vinden in het beleid van de verschillende centrale banken. Zowel de FED in Amerika als de Bank of Japan (BoJ) hebben hun balansen opgeblazen door enorme hoeveelheden dollars en yen in de economie te pompen. Als gevolg van het zogenaamde Quantitative Easing, is de balans van de FED toegenomen van $1 biljoen (1012) in 2009 tot ongeveer $4 biljoen nu.
Ook in Japan wordt er sinds 2012 een ruimhartig monetair beleid gevoerd. Met het invoeren van Abenomics , bedoeld om Japan uit een deflatoire spiraal te krijgen, is ook het balanstotaal van de BoJ verviervoudigd tot een bedrag van ¥100 biljoen. De balans van de ECB in Frankfurt laat ondertussen een heel andere ontwikkeling zien. Die is van een piek in 2012 van rond de 3 biljoen afgenomen tot rond de 2 biljoen nu. Maar de FED is het tempo waarmee via het opkoopprogramma van waardepapieren geld in de economie wordt gepompt geleidelijk aan het afbouwen. Van de ECB is in de toekomst eerder een ruimer beleid te verwachten omdat de inflatie in de eurozone ruim onder de 2% ligt die de ECB als richtlijn heeft.
Ik weet het. Doelbewust streven naar een wat hogere inflatie ligt gevoelig. Centrale bankiers die het doen zijn voor velen de monetaire handlangers van Satan zelve. Maar in dit geval kun je er ook je voordeel mee doen. Te verwachten is dat op wat langere termijn de euro weer gaat dalen ten opzichte van de dollar. Een mooi moment om short te gaan in euros dus.
Ewoud Jansen, Econoom en publicist. Twitter: @ewoudjansen