Na een intens verlies van het aantal zetels in de verkiezingen (29, ja 29) kwam de PvdA uit op een historisch laag aantal zetels voor de sociaal-democratie. Negen zetels. Bij de PvdA waren ze al bang voor wat verlies, maar dit was echt ongehoord. Rechtse kiezers waren blij met het verlies van de PvdA, de teloorgang van de sociaal-democratie. 'De regenteske salonsocialisten hebben verloren' is een zin die vaak werd gehoord. Binnen de partij wilden ze weten wat er nu precies gebeurd is en wat er aan de hand is. Daarvoor hebben ze een rapport laten opstellen. Dat is natuurlijk totaal onnodig. We weten allemaal wat er aan de hand is geweest: de PvdA heeft geleden aan cliëntelisme en heeft het contact met de bevolking verloren. Dat hoef je niet te onderzoeken, dat is een logisch gevolg van een partij zijn dat decennia lang de macht heeft gehad. Formeel en informeel via maatschappelijke organisaties. Dan ga je je focussen op invloed, macht, deelbelangen, maar niet met de mensen op straat.
Laten we het dan een kans bieden en lezen wat Paul Depla, schrijver van het rapport, te
zeggen heeft:
Het misverstand is dat je alleen invloed hebt als je macht hebt. Terwijl je in een kabinet juist heel beperkt bent, want je zit vastgeketend aan een regeerakkoord. Kijk naar de afgelopen jaren. We hebben te weinig invloed uitgeoefend op de maatschappelijke en publieke agenda. Er lag geen agenda van de sociaaldemocratie waar mensen warm voor liepen.
Depla adviseert de PvdA om meer een volkspartij te worden en geen bestuurderspartij. Oh echt? Maar dat lijkt wel precies op wat er bij het
CDA gebeurde, als bestuurderspartij, of wat ook gaat gebeuren bij de
VVD. Een historisch verlies, de roep om weer terug te keren naar de 'wortels' en bezieling. De partij wordt weer groter en gaat weer lange tijd regeren en dan begint het allemaal weer opnieuw. Dat mensen in deze partijen dit zelf echt niet door hebben of er niet aan willen geloven, dat is pas schrikbarend en verdient een onderzoeksrapport.