In een dubbel-interview vandaag in het AD doen Gert-Jan Segers (CU) en Lodewijk Asscher (PvdA) nog eens hun zegje over de stroperige formatie. Eerst komt Lodewijk Asscher aan het woord. De
AD-journalisten willen graag weten hoe de PvdA op dit moment in de formatie staat. "Niet", antwoordt Asscher. Hij blijft volhouden dat de PvdA niet aanschuift bij de coalitiebesprekingen:
Ik snap dat het lastig is'', zegt de PvdA-leider kort daarna op zijn werkkamer. ,,Ik vind ook dat er een kabinet moet komen. Maar wij zullen het landsbelang dienen vanuit de Tweede Kamer. Aanschuiven bij het motorblok VVD, CDA en D66 gaan we echt niet doen.
Dat is weer vrij duidelijk. Het gaat niet door. De grootste reden noemt Asscher dat de PvdA met 9 zetels tegenover 71 sociaal-economisch rechtse zetels staat. En dat is onbestaanbaar in een coalitie. Asscher heeft namelijk altijd gezegd: "We moeten naar links." Toch vragen de journalisten door:
U zegt steeds 'Het gaat nú niet gebeuren'. Waarom blijft u die opening bieden? Asscher: (red.) ,,Ik ben niet beschikbaar om aan te schuiven bij het motorblok. Punt. Dan vragen jullie me: Kun je het uitsluiten in de toekomst, in een andere combinatie? Je kunt nooit nooit zeggen in de politiek. Maar zoek er niet te veel achter. Er vallen steeds opties af en dan kijken mensen uit gewoonte naar de PvdA. Ze weten dat deze PvdA kan besturen. Maar ik ben zo duidelijk als ik maar kan zijn.''
We moeten er niet teveel achter zoeken volgens Asscher. Maar door zijn uitspraken doen we dat ondertussen wel degelijk. Op zijn minst gedoogsteun voor een minderheidskabinet van
VVD,
CDA en
D66 dan. Asscher blijft vaag in zijn antwoorden. 'Uitsluiten is geen uitsluiten' en 'nu niet, maar dan wel' en meer van dat soort gedraai. Op de vraag of hem al gevraagd is gedoogsteun te verlenen antwoordt Asscher:
Nee. Er wordt wel eens een balletje opgegooid, maar dat laat ik dan rustig neerploffen. Ik kan me niet voorstellen dat we vanuit de oppositie overal tegen stemmen. Dat past niet bij ons. Voorstellen waar ik het mee eens ben, zal ik altijd steunen.
Goed, daar kunnen we dan alvast rekening mee houden. Asscher zegt dus nee, maar houdt de deur gewoon op een kier. En niet dicht is nog altijd open. Dat je al totaal gedecimeerde partij niet direct vooraan staat begrijp ik. Maar dat je zo openlijk wacht tot heel Nederland de PvdA smeekt om mee te doen, begrijp ik niet. Asscher onderhandelt dan wel niet aan tafel met het motorblok, via de krant doet hij dat wel:
Ik vind ook dat de salarissen in het basisonderwijs omhoog moeten.
Segers is een stuk duidelijker. En dan verwacht hij ook van de partijen die bij Tjeenk Willink aan tafel zitten. "Ik prefereer de duidelijkheid van Pechtold boven de onduidelijkheid van Rutte en Buma. Kies nou je partner!", zegt hij in het AD. Segers geeft aan dat de CU best wil aanschuiven. Maar dan zal er eerst gepraat moeten worden over de lijst met onderwerpen die Pechtold op 23 mei meenam naar het gesprek met Edith Schippers en Gert-Jan Segers. Op het moment dat VVD, CDA en D66 toch eerst met z'n drieën in gesprek gaan, haakt Segers ook af voor de coalitie. In dat geval gaat de CU voor gedoogsteun.
Eigenlijk zitten ze in het zelfde schuitje, die Asscher en Segers. Met een verschil: de PvdA kan het zich niet permitteren om 'iets te willen' na de grote nederlaag van 15 maart. De tactiek is dus verschillend, maar het doel ondertussen hetzelfde. Mij lijkt het heel makkelijk: laat Pechtold en Segers alsnog in gesprek gaan. De ChristenUnie claimt een veranderingsgezinde partij te zijn. Concessies doen is de CU immers niet vreemd. Of nog beter: wip onwillige elementen uit het motorblok. Het is tenslotte Pechtold die na 23 mei de hele boel ophoudt.
