Integratie gedoemd te mislukken

Enkele dagen geleden liep ik, nadat ik een goede vriend op het Openbaar Transport had gezet, terug naar mijn huis in Amsterdam. Ik weet dat ik niet in een van de beste buurten van Amsterdam woon, maar de culturele achterstand waar ik hier even na middernacht mee werd geconfronteerd, was onverwacht.

Ik kwam langs een buurthuis waar het krioelde van de jonge kinderen - 's nachts dus, moeders ontbraken. Gelukkig vond ik uit hoe dat kwam; op het buurthuis stond van alles en nog wat in het Turks geschreven, daartussen prijkten slechts twee woorden Nederlands: 'vrouwen afdeling' (sic). En die was gesloten.

Dit land kan zoveel beter.