Indur Goklany zou als een erfgenaam van het gedachtengoed van
Julian Simon kunnen worden beschouwd. Simon, die in 1998 op 65-jarige leeftijd overleed, was een aartsoptimist. In een tijd waarin men zich wereldwijd zorgen maakte over de 'Grenzen aan de groei', zag hij grenzeloze vooruitgang voor de mensheid. Een van zijn belangrijkste opponenten was de doemdenker Paul Ehrlich (auteur van
'The Population Bomb'). Simon en Ehrlich gingen in 1980 een beroemde
weddenschap aan, die betrekking had op de toekomstige schaarste van een aantal natuurlijke hulpbronnen, in casu de metalen koper, chroom, nikkel, tin en tungsten. Simon wedde dat de prijzen daarvan in de komende tien jaar zouden dalen en Ehrlich wedde dat zij zouden stijgen. Ehrlich verloor de weddenschap. Alle gekozen metalen daalden in prijs over de afgesproken periode.
Toen ik Simon eens persoonlijk ontmoette in Den Haag wilde hij ook met mij een soortgelijke weddenschap aangaan. Ik mocht zelf de thema's kiezen. Ik opperde in eerste instantie water en afvalverwerking. Maar Simon wist me al gauw te overtuigen dat ik kansloos was. Naar wat heen en weer gepraat heb ik uiteindelijk toch maar afgezien van de weddenschap.
Maar terug naar Goklany. Deze heeft onlangs een artikel gepubliceerd waarin hij wees op de nefaste effecten van de biofuelproductie voor het armste deel van de wereldbevolking. Onder de titel, 'Could Biofuel Policies Increase Death and Disease in Developing Countries?, schrijft hij daarover:
Higher global demand for biofuels, driven mainly by policies in industrialized countries with the stated purpose of enhancing energy independence and retarding climate change, has contributed to rising global food prices. As a consequence, more people in developing countries suffer from both chronic hunger and absolute poverty. Hunger and poverty are major contributors to death and disease in poorer countries. Results derived from World Bank and World Health Organization (WHO) studies suggest that for every million people living in absolute poverty in developing countries, there are annually at least 5,270 deaths and 183,000 Disability-Adjusted Life Years (DALYs) lost to disease. Combining these estimates with estimates of the increase in poverty owing to growth in biofuels production over 2004 levels leads to the conclusion that additional biofuel production may have resulted in at least 192,000 excess deaths and 6.7 million additional lost DALYs in 2010. These exceed WHOs estimated annual toll of 141,000 deaths and 5.4 million lost DALYs attributable to global warming. Thus, policies intended to mitigate global warming may actually have increased death and disease indeveloping countries.
We moeten altijd oppassen met dit soort modelstudies. Zoals ik onlangs nog schreef, ben ik zeer sceptisch over het berekende aantal klimaatdoden. Het lijkt mij onmogelijk om sterfgevallen aan de antropogene opwarming van de aarde toe te schrijven, eens te meer daar de opwarming van de aarde zo'n tien jaar geleden is gestopt. De schattingen van het aantal doden wegens ondervoeding lijken mij daarentegen toch wel wat betrouwbaarder.
Hoe het ook zij, in naam van de bescherming van het klimaat wordt dit immorele biofuelbeleid met gedwongen winkelnering, met grote instemming van allerlei categorieën goedmensen, toch - verstand op nul, blik op oneindig - rücksichtslos doorgedrukt.
Tja, ik schreef het al eerder: klimaat maakt meer kapot dan je lief is.
PS,
Zie ook de DDS-video van de anti-kernenergiedemonstratie op de overvolle Dam in Amsterdam.
Commentaar?
