Indien de euro moet verdwijnen, laten we dat dan nu doen, nu nog centrumpolitici en eurofielen aan de macht zijn
Op het blog van het Internationaal Muntfonds (IMF) vraagt professor economische
geschiedenis Kevin ORourke zich af of de euro nog een toekomst heeft.
Hij geeft
toe dat de oplossingen die hijzelf en andere economen de voorbije jaren voor
ogen hadden gewoonweg niet realiseerbaar zijn. Hoewel hun argumenten valabel
blijven is de kans dat de EU evolueert naar een bankenunie of een fiscale unie
onbestaande, net zoals er geen euro-obligaties zullen komen.
In die
omstandigheden is de splitsing van de eurozone - hoewel zeker niet wenselijk -
onvermijdelijk en kan men zich er best op voorbereiden:
Europa
wordt nu gekenmerkt door de beperkingen die het regeringen oplegt, niet de
kansen die het creëert om de levens van de mensen te verbeteren. Politiek is dit
onhoudbaar. Er zijn twee mogelijkheden: ofwel voorwaarts gaan en een federaal
politiek Europa oprichten, waar links en rechts met gelijke wapens kunnen
strijden, of terugkeren naar een Europese Unie zonder eenheidsmunt, met landen
die zelf beslissen wat hen het beste uitkomt.
De laatste
optie houdt kapitaalcontroles en -beprkingen in, het faillissement van
verschillenden landen, maatregelen om de financiële crisis die daarop volgt in
goede banen te leiden en een stevige overeenkomst om de schulden eerlijk onder
elkaar te verdelen.
Het einde
van de euro wordt een enorme crisis, laat daar geen twijfel over bestaan en
niemand die zo'n crisis moet wensen. Maar indien een crisis onafwendbaar wordt,
dan is het best dat ze nu wordt veroorzaakt, terwijl centrumpolitici en
eurofielen nog aan de macht zijn.
Welke weg
we ook inslaan, laten we dat op een democratische manier doen, en er is geen
enkele reden om er nog mee te wachten.
Indien de
euro uiteindelijk wordt opgegeven, is mijn voorspelling dat historici zich
binnen 50 jaar in de eerste plaats zullen afvragen hoe het mogelijk is dat hij
ooit werd geïntroduceerd.
pensioenactivist.nl
