India verkoopt tafelzilver om begrotingstekort te dichten
In navolging van veel Europese landen verkoopt nu ook India belangen in staatsbedrijven om haar begrotingstekort te dichten.
Het begrotingstekort van India was opgelopen naar zo'n vijf procent van haar BBP, waarna maatregelen werden getroffen om het tekort te halveren, maar recent is het tekort door een reeks van factoren weer opgelopen naar 4,1%. De nieuwe Indiase regering, die sinds mei aan de macht is, is van plan dit tekort verder omlaag te brengen door genoemde verkoop van haar 'tafelzilver'. De omstandigheden daarvoor lijken ook niet ongunstig.
Afgelopen jaar is India er in geslaagd om de koers van de Indiase munt, de roepie, tegenover de dollar weer wat te herstellen, maar ook de lage koers/winst verhoudingen van de beursgenoteerde aandelen zijn wat opgetrokken. Daarmee zijn de aandelen nog niet duur, maar evenmin spotgoedkoop. Een goed moment dus voor de Indiase staat om flink wat geld binnen te halen.
The Financial Times meldde, dat India alvast een vijf procent belang is haar staalbedrijf Steel Authority of India Ltd. (SAIL) gaat verkopen. Deze desinvestering zou naar verluidt een bedrag opleveren van circa 300 miljoen dollar. Na verkoop houdt India overigens nog een controlerend belang over van 75 procent; heel wat slimmer dus dan meteen het hele bedrijf te verpatsen, zoals de Nederlandse staat gewoon is te doen (zie o.m. KLM), waarna de werkgelegenheid vaak naar elders wordt verkast door de nieuwe eigenaren. In elk geval is er dan geen sprake meer van enige invloed op het beleid. Nu ontvangt de Indiase regering niet alleen miljoenen, maar houdt tevens de controle over het bedrijf.
Naast Steel wil India ook (deel-)belangen in het olie- en gasbedrijf ONGC en kolenproducent Coal India verkopen. Een verkoop van ONGC zou een slordige 2,9 miljard dollar (bijna 2,2 miljard euro) op kunnen leveren. Hiernaast gaan stemmen op om (delen van) Indiase staatsbanken te verkopen. Deze verkopen zijn zoals gezegd nodig om de tekorten van de Indiase overheid te verminderen.
De Indiase economie draait namelijk al een tijdje niet zo lekker meer. Maakte India aan het begin van deze eeuw nog een economische groeispurt door, de laatste jaren zijn de groeicijfers gehalveerd. De percentages over 2011,2012 en 2013 waren achtereenvolgens 6,3%, 3,2% en 3,8%. Het inkomen per hoofd van de bevolking bedroeg in 2013 $4.000.
Betrouwbare cijfers over de werkloosheid zijn er niet. De schattingen zijn, dat een derde van de beroepsbevolking geheel of gedeeltelijk werkloos is (officieel 8,8% in 2013), maar door de hoge jaarlijkse toename van de beroepsbevolking (met miljoenen tegelijk), lijkt het werkloosheidsprobleem alleen maar toe te nemen. Sterk punt van de Indiase economie is, dat zij zeer divers is, met veel regionale maar ook structurele verschillen. Enerzijds behoort India tot de tien meest geïndustrialiseerde landen ter wereld, met een hoog technologisch niveau in sectoren als ruimtevaart, kernenergie en satellietcommunicatie, aan de andere kant is nog een groot gedeelte van de bevolking afhankelijk van de vaak kleinschalige landbouw.
Recent verwierp India een WTO-deal over subsidie voor voedselproductie en sloot het zich als BRICS-land (Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika) aan bij een alternatief voor het Internationale Monetaire Fund. De BRICS richten hun eigen New Development Bank op, met een startkapitaal van 100 miljoen dollar. Op deze wijze pogen de landen onafhankelijker te worden van de steeds meer door de Amerikanen gedomineerde supra-nationale instellingen als het IMF, de Wereldbank en de WTO (World Trade Organisation). Ook de vrijhandelsbesprekingen in het kader van de TTP en TTIP zien de BRICS als een poging van de VS om hun positie te versterken ten koste van de opkomende landen (met name China en Rusland). Dit verklaart mede het getouwtrek om Oekraïne, maar daarover heb ik al het nodige geschreven.
Hier vindt u een overzicht van mijn columns en u kunt mij hier volgen op Twitter.
