Inbreker gelooft z'n ogen niet als de rechter zijn naam noemt en hij ziet wie ze is
Deze rechter is licht geroerd, maar ook een beetje geschokt, als ze ineens ziet wie ze voor zich heeft in het verdachtenbankje.
Verdachten zien doorgaans niet meer van een rechter dan alleen de zwarte toga met een witte bef. Maar als deze van inbraak verdachte man voor de rechter verschijnt, realiseren zowel de magistraat als de crimineel dat ze een gedeeld verleden hebben. Als de rechter een zitting heeft afgerond en heeft bepaald op hoe hoog het bedrag is waarop hij op borgtocht kan vrijkomen, heeft ze ineens nog een vraag voor de criminal. "Mijnheer Booth," begint ze, "Ging u naar school op Nautilus?"
De inbreker heeft een klein tijdje nodig, maar slaakt dan uit: "Oh, mijn goedheid!" De rechter en de inbreker waren als kinderen vriendjes, en hebben heel wat uren van hun leven besteed aan samen voetballen en eindeloos veel praten, lachen en spelen. Een echte kindervriendschap:
[video width="640" height="360" mp4="http://www.dagelijksestandaard.nl/wp-content/uploads/2015/07/a.mp4"][/video]
.
.
"Ik hoop dat u een lang en wettelijk leven zal leiden," besluit de zichtbaar geroerde rechter. Wij ook. En dat deze oude vrienden binnenkort elkaar opnieuw mogen ontmoeten, maar dan in een café of in een restaurant. En niet in een rechtszaal.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
