IMF schiet helemaal door naar links: 'Melk rijke tata's nóg meer uit joh!'

Het Internationaal Monetair Fonds, ooit een organisatie die stond voor degelijk financieel beleid, heeft weer eens bewezen de laatste jaren helemaal richting links te zijn opgeschoven. Het IMF heeft met haar nieuwste analyse namelijk officieel de liefde verklaard aan herverdeling van geld, oftewel het rondpompen van geld van mensen die er hard voor hebben gewerkt richting anderen waarvan een regering vindt dat ze het meer verdienen.

In deze analyse wordt gekeken naar de huidige belastingstrategie van Donald Trump. Op veel gebieden heeft hij nog veel minder kunnen bereiken dan gehoopt, maar op economisch gebied krijgt hij wél één en ander voor elkaar. Zo stelt hij een nieuw belastingstelsel voor wat veel simpeler is en positief zou moeten gaan uitpakken voor de 'gemiddelde Amerikaan'. Daar kwam uiteraard meteen kritiek op: het zou namelijk vooral de rijken een hoop geld schelen. Dat is weliswaar zo, maar om een heel simpele reden: als je bakken met geld aan belasting betaalt en dan een paar procent minder mag afgeven, gaat het natuurlijk om grotere bedragen dan bij mensen die nauwelijks belasting betalen.

Het IMF doet met haar analyse een duit in dat kritische zakje. Het pleit voor een ordinaire belastingverhoging voor rijken door te zeggen dat het inkomensverschillen tussen bevolkingsgroepen zal verkleinen, wat natuurlijk nogal wiedes is: als persoon A geld moet afstaan aan persoon B, zal hun verschil in bezit kleiner worden. Daarbij keken ze naar het effect van hogere belastingen op rijken: het verhogen van die belasting zou niet meteen leiden tot minder uitgaven door die grootgeldbezitters. Is dat niet eens mooi!

De vraag is echter: moet je dat wel willen? Moet je rijken wel als melkkoe willen gebruiken om minder succesvolle mensen te onderhouden? Tuurlijk, als je de belasting eens een paar procent omhoog gooit zul je echt geen enorme exodus van rijken krijgen, maar pas op dat het geen vast beleid wordt: als het steeds gebeurt, wat het IMF dus niet meeneemt in deze analyse, zal men wel al snel ergens anders een toevlucht zoeken.

En misschien wel de belangrijkste vraag hier is: hoe eerlijk - moreel gezien dus - is het eigenlijk dat sommigen meer moeten afstaan, simpelweg omdat ze succesvoller zijn?