'Ik hoor van ambtenaren in Den Haag dat zij het woord klimaat niet meer mogen noemen in regeringsstukken.'

Het is de verkeerde kant op gegaan met de milieubewustheid van de regering. Dat moet Janne Chaudron onder de titel 'Nederland is een gidsland van tegenwerkers' in Trouw met leedwezen vaststellen.

Michael van der Galiën schreef daar al eerder over.

Er schijnt in ons land een 13-koppige panel van experts te bestaan, dat regelmatig een lijst van de Duurzame Top 100 samenstelt. Dat panel is dit jaar somberder gestemd dan in voorgaande jaren. Janne Chaudron bericht over de bevindingen van het panel:

Het huidige kabinet heeft niet veel op met duurzaamheid. Sterker nog: door Europa wordt Nederland steeds vaker op de vingers getikt omdat het zich niet houdt aan Europees geldende milieu en natuurregels. Voorbeelden te over: staatssecretaris Bleker trekt zich niets aan van afspraken die hij met België heeft gemaakt om de Hedwigepolder onder water te zetten.

Tja, dat is even schrikken! Een staatssecretaris die zijn nationale politieke verantwoordelijkheid laat prevaleren boven de macht van anonieme Brusselse bureaucraten, die geen enkel politiek mandaat hebben. Oei! Het zou verboden moeten worden!

Nederland blijft sterk achter met het opwekken van groene energie ten opzichte van bijvoorbeeld Duitsland en heeft grote moeite om zich te houden aan internationale afspraken over de uitstoot van broeikasgassen.

Gelukkig maar! Dat is allemaal weggegooid geld. Protagonisten en antagonisten van de menselijke broeikashypothese (AGW = Anthropogenic Global Warming) zijn het over veel oneens. Maar over één ding zijn zij het wèl roerend met elkaar eens. Het huidige klimaatbeleid zal geen enkel aantoonbaar effect hebben op het klimaat. Maar Chaudron heeft daar blijkbaar nog nooit van gehoord. Dat is slordig voor een journaliste die werkt voor een krant, die pretendeert een kwaliteitskrant te zijn. Ik blijf mij er overigens over verbazen dat dit cruciale gegeven in het klimaatdebat door niemand wordt opgepikt.

Het helpt niet dat het kabinet gedoogd wordt door een partij - de PVV - die ontkent dat er een klimaatprobleem is. Bij de PVV, en in mindere mate bij de coalitiepartijen, geven de eigen ideologie en de eigen achterban vaker de doorslag bij het maken van beleid dan wetenschappelijke kennis, zeggen wetenschappers.

Onzin! De PVVers hebben zich beter verdiept in de klimaat'problematiek' dan de meeste van hun collega's, zoals ik zelf heb kunnen constateren.

Zoals hoogleraar milieukunde Klaas van Egmond het eerder verwoordde in deze krant: "Een willekeurige twitteraar heeft tegenwoordig evenveel impact als een IPCC-rapport van 1000 pagina's."

De diverse schandalen rond het IPCC zouden hem toch aan het denken hebben moeten zetten. Het VN-klimaatpanel heeft het aan zichzelf te wijten dat het als een club van onbetrouwbare paniekzaaiers wordt gezien.

Het panel heeft ook criteria opgesteld voor de Duurzame TOP 100 Klimaatwetenschapper Klaas van Egmond scoort het hoogst op het criterium brede visie. Zijn collega Pier Vellinga die ook klimaatwetenschapper is, is voor de tweede keer op rij de slimste volgens het panel.

Soms vraag ik me wel eens af: waarom doe ik dit allemaal? Het panel heeft kennelijk geen kennis genomen van mijn bespreking van het boekje van Pier Vellinga. Dit boekje bevestigt allerminst dat hij het slimste jongetje van de klas is, maar, integendeel, dat hij ernstig lijdt aan het cognitieve dissonantiesyndroom.

Pier Vellinga is natuurlijk geen Diederik Stapel, die zelf data verzon. Maar hij is wel zodanig selectief in het presenteren van onderzoeksresultaten, dat het misschien goed zou zijn als zijn collega's, die terzake minder selectief zijn, eens wat op hem zouden inpraten. Pier Vellinga is al eens eerder op de vingers getikt door een Amerikaanse collega, zoals Rypke Zeilmaker schreef. Maar dat heeft kennelijk niet veel geholpen.

Meer in het algemeen vraag ik mij af of Van Egmond en Vellinga niet moeite hebben met het onderscheid tussen wetenschap en wetenschapsactivisme. Datzelfde geldt voor Frans Berkhout, directeur van het Instituut voor Milieuvraagstukken van de Vrije Universiteit. Is dit nu een wetenschappelijk instituut of een broedplaats voor milieuactivisten?

En zo babbelt Chaudron verder:

Zeggen dat je niets met duurzaamheid hebt, is niet meer voorbehouden aan een ludiek clubje klimaatsceptici.

Het journalistieke verwarring zaaien houdt maar niet op! Geestelijke luiheid, gebrek aan kennis, of opzet? Wie zal het zeggen? Duurzaamheid moet worden onderscheiden van klimaat. Die twee hebben niets met elkaar te maken. Klimaat is geen 'probleem' - de wereld warmt immers al tien jaar lang niet meer op (door wat voor oorzaak dan ook). Men kan als klimaatscepticus best voorstander zijn van duurzaamheid, maar niet tegen elke prijs en bij voorkeur niet gesubsidieerd. Kortom, men dient de kosten en baten niet uit het oog te verliezen. Bovendien blijkt veel van wat ons als duurzaam wordt aangepraat bij nader inzien helemaal niet zo milieuvriendelijk te zijn. Maar hoe dan ook, duurzaamheid is een andere thema dan klimaat.

Ondertussen raken de oude helden vermoeid.

Oude duurzaamheidshelden dalen dit jaar. Het meest opvallende voorbeeld is Herman Wijffels (van 1 naar 6). Zijn charisma en de manier waarop Wijffels mensen aan elkaar weet te binden, worden nog steeds bijzonder gewaardeerd door het panel. Maar als het gaat om concrete daden, blijft hij iets achter.

Wijffels was onder meer de architect van de vorige regerinsgcoalitie. Voorts heeft de RABO-bank onder zijn leiding de triple A status bereikt. Dat is niet gering! Maar charisma?

Ook Pieter Winsemius is behoorlijk gezakt (van 3 naar 21). Wouter van Dieren (van 11 naar 46) is de man die het milieubeleid in Nederland en daarbuiten handen en voeten heeft gegeven, maar zijn rol lijkt een beetje uitgespeeld. Het panel betreurt het en pleit voor een aparte erelijst voor de duurzaamheidshelden uit het verleden. De rol van Yvo de Boer (van 12 naar 78) lijkt uitgespeeld nu hij weg is bij het klimaatbureau van de VN (UNFCCC). De dingen die hij doet bij consultancybureau KPMG zijn minder zichtbaar voor de experts in het panel.

'Minder zichtbaar' is natuurlijk een eufemisme. Gelukkig dat zijn internationale rol is uitgespeeld en hij als voorganger heeft mogen optreden bij de uitvaartdienst van het Kyoto-verdrag. Dat scheelt de wereldgemeenschap honderden miljarden aan weggegooid geld. Nu zal hij zijn geld in de markt moeten verdienen. Voorwaar een positieve ontwikkeling!

Maar het panel ziet toch ook nog lichtpunjes, bijvoorbeeld:

"Pensioenfonds ABP [ ] probeert duurzame initiatieven te steunen. Alleen moet dat dan weer een initiatief van 50 miljoen euro zijn, veel te veel geld."

Dat kun je wel zeggen! Daar gaan onze pensioengelden!

Het panel is zó bedroefd over het feit dat ten aanzien van milieu annex klimaat de nuchterheid langzamerhand veld wint in ons land, dat het een ludiek initiatief overweegt.

Chaudron:

Daarom denkt panellid Frans Berkhout dat het dit jaar voor het eerst tijd is voor een zwarte lijst. Hij is directeur van het Instituut voor Milieuvraagstukken van de Vrije Universiteit. Op die lijst staan invloedrijke Nederlanders uit de sunset-industry (bedrijven gespecialiseerd in fossiele brandstoffen en mijnbouw) en ideologen. De panelleden noemen ook politici als staatssecretaris Bleker en minister Verhagen. Panellid Maarten van Biezen van Natuur en Milieu: "Ik hoor van ambtenaren in Den Haag dat zij het woord klimaat niet meer mogen noemen in regeringsstukken."

De 'sunset industry'? Hoe verzin je het? En 'ideologen'? Het panel is zelf natuurlijk geheel vrij van ideologische 'smetten' (grapje!). Maar vanuit klimaatsceptisch oogpunt gaat dat alles er natuurlijk in als Gods woord in een ouderling. Intussen hebben we echter miljarden verspild aan beleid dan geen enkel effect heeft op het klimaat. 'All pain and no gain.' Bovendien zitten er nog miljarden in de pijplijn die in de toekomst gaan worden uitgegeven. Kortom er nog nog heel wat sociale psychotherapie nodig om de samenleving te bevrijden van de klimaathysterie.

Chaudron besluit met een oproep:

Wie is volgens u de meest invloedrijke tegenwerker van de duurzaamheidsbeweging in Nederland? Tot en met 21 november kunt u hier mensen nomineren die volgens u de meeste invloed hebben op het tegenwerken van duurzame initiatieven in Nederland. Daarna wordt er een selectie gemaakt en volgt er een stemronde. De winnaar wordt vervolgens uitgeroepen tot De tegenkracht van de duurzaamheidsbeweging in Nederland.

Ik ken wel een aantal goede kandidaten: De Groene Rekenkamer (GRK), Climategate.nl en natuurlijk ons eigen DDS!

Ik zou mijn lezers willen aansporen om in groten getale gehoor te geven aan deze oproep.

Lees verder hier.