Hoogleraar microbiologie Emanuel Goldman van de Amerikaanse Rutgers Universiteit, één van de meest gerespecteerde universiteiten van het land, schrijft in het artsenblad The Lancet Infectious Diseases dat we schromelijk overdrijven als we deurklinken indrukken met de ellebogen en winkelwagentjes steeds ontsmetten. Uit zijn onderzoek blijkt namelijk dat de kans dat het virus via oppervlaktes mensen besmet zo klein is dat het "niet eens meetbaar" is.
Er zijn,
schrijft professor Emanuel Goldman in het gerenommeerde medisch-wetenschappelijke blad
The Lancet, studies die beweren dat het
coronavirus uren en zelfs dagen op oppervlaktes kan overleven. Maar die studies "hebben weinig overeenkomst met de echte wereld." In de echte wereld is de kans dat dit gebeurt namelijk totaal "niet significant." Dit komt doordat de studies die dit stellen uitgevoerd zijn met enorm grote concentraties van het virus. Zoals de Volkskrant het
verwoordt: "van miljoenen tot tientallen miljoenen virusdeeltjes, soms nog in een badje van beschermende buffervloeistof ook." Dat is "meer dan de honderden tot duizenden virusdeeltjes die in werkelijkheid in uitgehoeste, -genieste, of geademde druppeltjes zitten."
Epidemioloog Patricia Bruijning (UMC Utrecht) bevestigt aan de krant dat steeds meer wetenschappers inderdaad vraagtekens zetten bij 'besmettingen via oppervlaktes'. "Goldman slaat hier de spijker op zijn kop," zegt zij. "De studies waarop we onze kennis baseren zijn gedaan in settings waarin ze een enorme klodder virus ergens achterlaten."
"Het zal niet nooit gebeuren" op de manier waarop het in de studies gedaan werd, aldus Bruijning: "En het is misschien anders als je in een ziekenhuis op een covidafdeling werkt, maar in de supermarkt kan ik me niet voorstellen dat deze route van overdracht echt een rol speelt."
Ook de Wereldgezondheidsorganisatie, WHO, erkende onlangs in
een technisch rapport al dat
er niet één gedocumenteerd besmettingsgeval was van een besmetting-door-voorwerp. Ongelooflijk genoeg blijft de WHO nog wel bij de stelling dat het wél kan, en dat het een gevaar is. Want, stelt de WHO, er zijn veel gevallen waarin niet bekend is hoe een persoon besmet is geraakt. Dat kan dus best gedaan zijn via een oppervlakte. Niet dan?
Goldman lacht zich daar een breuk om. "Ik ben het ermee eens dat je het zekere voor het onzekere moet nemen," zegt hij, "maar dit kan tot extremen leiden die niet door de feiten worden gerechtvaardigd."
Abonneer je gratis en voor niets op mijn Telegram-kanaal... en volg me op Parler! Duidelijke taal, dus. Bescherm mensen waar dat kan, maar stop met onzinnig anti-covid-beleid dat helemaal niet leidt tot minder besmettingen. Laat supermarkten dus gewoon normaal doen met hun winkelwagentjes, en verlang van niemand dat hij acrobatische toeren gaat uithalen om alleen een simpele deur te openen. Dan kunnen we ons daarna weer richten op coronamaatregelen die wél werken. Logisch, toch?