Hoog tijd om Moszko te wraken
Het proces tegen Geert Wilders kent alleen maar verliezers, en twee winnaars, de heren Pauw en Witteman. Misschien had daar ook nog mr. Abraham Moszkowicz, topadvocaat te Amsterdam, als Dritte im Bunde bij moeten staan, maar het zou kunnen dat hij als grootste verliezer de boeken ingaat in dit 'schertsproces van de eeuw'. Gisteren wraakte hij voor de derde keer de rechters, ditmaal omdat zij de getuige Bertus Hendriks (gastheer van het meest publieke 'etentje' ooit) niet wilden verhoren. Hendriks had volgens Moszko onder ede gelogen en dus meineed gepleegd.
De zaak gaat allang niet meer over Geert Wilders, de vraag of hij zich wel of niet aan haatzaaien heeft schuldig gemaakt, het karakter van de islam, de vrijheid van meningsuiting, de onpartijdigheid van de rechters, de geloofwaardigheid van de Nederlandse rechtsstaat, de grenzen van de betamelijkheid, of meer van dat. Het gaat alleen nog om Moszkowicz. Er kan zich in Nederland geen 'proces van de eeuw' voordoen, of Moszkowicz is van de partij. Als goed advocaat van de duivel verdedigt hij even makkelijk topfiguren van de maffia als legerleider Desi Bouterse of volksheld Geert Wilders. Daarmee is Moszko de onbetwiste topper van onze media-advocaten, een man als Gerard Spong (in het Wildersproces in het andere kamp) met afstand achter zich latend. Hij zou zo mee kunnen doen aan de schelmenserie 'de Versierders', in de jaren zeventig populair met Tony Curtis en Roger Moore in de hoofdrol. Een sportwagen (zie bijgevoegde foto) heeft hij al. Moszko zit in elke talk show en geen nieuwslezeres is veilig voor zijn verleidingskunsten. Iedereen vindt het prachtig. Zelfs Bertus Hendriks, die door Moszko voor leugenaar werd uitgemaakt en van meineed werd beschuldigd (toch geen kleinigheid in het recht), vindt hem een groot acteur. Maar ondertussen heeft Moszko wel zijn hand volledig overspeeld.
De Nederlandse rechtspraak is overbelast, maar 'het schertsproces van de eeuw' slokt zeeën van tijd en mankracht op. Diit weekeind buigen zich weer drie rechters over het laatste wrakingsverzoek. Let wel, een verzoek naar aanleiding van een privaat etentje, het proces tegen Wilders is nog slechts bijzaak. Zelf heb ik het van begin af verkeerd gevonden om de onpartijdigheid van de rechters in twijfel te trekken. Zoiets is vooraf onmogelijk te bepalen, en het kan heel goed dat Wilders door 'D66-rechters' wordt vrijgesproken en wordt veroordeeld door rechters die hem in het begin welgevallig waren. We zullen het pas na het vonnis weten. De enige reden om steeds weer rechters te wraken is om het proces zo lang mogelijk te rekken. The show must go on. Dat is in zo'n hypergevoelige zaak als tegen Wilders, waar iedereen al een mening over heeft, geen onschuldige kwestie. Als het grote publiek nog enig vertrouwen in de rechtsstaat heeft, dan kan deze farce dat onmogelijk versterken. Dat is deels de schuld van het Amsterdamse Gerechtshof zelf, dat de zaak tegen de zin van het openbaar Ministerie wilde doorzetten. Maar van alle boemerangeffecten in deze zaak, die ook schadelijk kunnen uitpakken voor zijn cliënt, valt Moszko evenmin vrij te pleiten.
Wat mij vooral stoort, is dat deze zaak in talk shows wordt uitgevochten en dat alle betrokkenen en vooral topadvocaat Moszkowicz zelf voortdurend van de partij zijn. Alleen de aangeklaagde G.W. ontbreekt. Hij maakt op aanraden van z'n advocaat gebruik van zijn zwijgrecht, op een enkele keer na, wanneer hij onveranderlijk schande spreekt van het gedrag van de Amsterdamse rechters. Dat mag allemaal. Maar erg serieus is het niet. Gisteravond brak Moszko in tijdens de uitzending van Pauw & Witteman, om de studiogast Hendriks die die dag verhoord was nogmaals voor leugenaar uit te maken. Het deed denken aan Wouter Bos, die tijdens het bankenredden door ook geregeld bij P & W aanschoof en eveneens een keer per telefoon inbrak omdat de verklaring van een studiogast hem niet beviel. Je zou denken dat zulke vertrouwelijke zaken niet op een nummertje moddervechten op televisie zouden uitdraaien, maar in Nederland vinden we dat inmiddels al heel gewoon. Het is de ethiek van de borreltafel, waarbij over alles en iedereen wordt geroddeld en tegelijk moralistische discussies worden gevoerd over hoe eerbaar en hooggestemd de personen in kwestie zijn. Tot ze van hun voetstuk vallen. In talk shows moet er altijd iemand met een bebloede kop naar huis, anders is het niet leuk meer.
Nou, dan schrijft de medialogica voor dat het moment niet ver meer weg is dat ook de beste advocaat van de duivel door de mand valt en wordt opgeknoopt. Het is de hoogste tijd om mr. Abraham Moszkowicz te wraken, als een showfiguur wiens showtijd is verstreken. Misschien denkt zijn cliënt er ook zo over, want zolang deze zaak zich voortsleept, is G.W. verdachte en voert zijn advocaat het woord. Dat zal toch niet de bedoeling zijn in een proces waarin Geert Wilders zich beklaagt dat hem de mond wordt gesnoerd en waarin zijn vrijheid van meningsuiting op het spel staat. Kijk nog eens naar dat fotootje van die Aston Martin. Ik weet niet of Moszko hier zelf achter het stuur zit, of dat dit het laatste exemplaar van onze versierder is. Maar hij stuift wel uit beeld.
