Het is een probleem dat de westerse wereld teistert: het mateloze gebrek aan historische kennis en geschiedkundig inzicht. Neem Groot-Brittannië, waar negen van de tien volwassenen de namen kan opnoemen van de drie kinderen van David Beckham, maar waar een op de drie denkt dat Winston Churchill een romankarakter is.
Van de man die zo goed als eigenhandig de oorlogsmachine van Hitler stopte, denkt 33 procent van de Britten dat hij een verzonnen figuur is! Dezelfde Winston werd overigens tien jaar geleden gekozen tot Grootste Brit aller tijden. Maar dat prinses Diana op de derde en Beatle John Lennon op de zevende plaats belandden, was voor auteur Andrian Sykes reden om een boek te schrijven met portretten van Britten die van onschatbare waarde waren voor de glorie van het Verenigd Koninkrijk. Alfred de Grote, Oliver Cromwell, captain Cook, Charles Darwin, Michael Farraday, een batterij Anglicaanse priesters en - uiteraard - Margaret Thatcher, passeren onder de meer de revue.
Over de 'Iron Lady' is zojuist een film in première gegaan, met Meryl Streep als Maggie. Lovende recensies in de media. Niet geheel toevallig is de titel van de film 'The Iron Lady', want zo moeten toekomstige generaties haar toch wel gaan herinneren. Maar dan niet in positieve zin: als de dochter van een kruidenier die opklom tot de eerste vrouwelijke premier van het Verenigd Koninkrijk, die de macht van de vakbonden brak, die een einde maakte aan de maandenlange stakingen, die de Britten hun trots weer teruggaf en en passant met Ronald Reagan de Sovjetunie op de knieën dwong. Maar negatief: als een harde, meedogenloze vrouw die de armen armer en de rijken rijker maakte.
Het grote probleem met dit soort cinematografische prenten is dat hele volksstammen het idee krijgen dat het de realiteit is. Dat Margaret Thatcher was zoals Meryl Streep haar neerzet. Waarschijnlijk zal ooit een percentage Britse kinderen antwoorden dat Meryl Streep Thatcher was...
Geschiedvervalsing. Generaties kinderen groeien er mee op. Hollywood bepaalt hoe de historische werkelijkheid er uit heeft gezien. De Amerikaanse advocaat en schrijver Ben Shapiro maakt zich boos over die politieke manipulatie door het overwegend (extreem)linkse Hollywood. Begerig storten regisseurs en acteurs - die nooit te beroerd zijn om een links statement uit te dragen - zich op historische onderwerpen. Naast de film over Thatcher is er de biopic over J. Edgar Hoover, en later dit jaar komt Steven Spielberg's 'Lincoln' uit. Voor de liefhebbers van Indiana Jones en ET een waarschuwing. De scenarioschrijver van de film worstelt met de biseksualiteit van de president die de Civil War won... Shapiro schrijft dat Spielberg meer dan waarschijnlijk van Lincoln een soort pre-Obama figuur zal maken, een leuke opsteker voor de zittende president die op 6 november herkozen hoopt te worden!
Ook in Nederland vindt die vervalsing dagelijks plaats. Niet een degelijk geschiedenisboek, geen vaderlandse geschiedenis meer, maar gezellig leuk met z'n allen naar een film kijken over D-Day, de Amerikaanse Burgeroorlog, of dus straks over Margaret Thatcher. Voor Groot-Brittannië is er nog hoop, want premier Cameron leest zijn kinderen iedere avond voor uit het boek van Sykes. Maar ik vrees dat veel Nederlanders met gemak de laatste finalisten van Holland Got Talent kunnen opnoemen, maar van mening zijn dat Willem van Oranje iets te maken had met Rutger Hauer...