Hollande schept in Frankrijk dertigduizend melkertbanen

In Nederland hebben we het inmiddels afgeleerd. Regering op regering belooft de staat kleiner, niet groter te maken. Dat dat niet altijd gebeurt, is een tweede, maar het geloof in een grote overheid die voor alles en iedereen zorgt is toch wel teniet gedaan.

Zo niet in Frankrijk. In plaats van het makkelijker te maken werknemers te ontslaan, wat werkgevers zou aansporen meer mensen in dienst te nemen, verhoogt de socialistische regering van president François Hollande de belastingen. Bedrijven kunnen een beetje belastingvoordeel krijgen als ze banen scheppen, maar dat zet geen zoden aan de dijk. De werkloosheid is er nog nooit zo hoog geweest. Bijna 3,3 miljoen Fransen zitten zonder werk.

Wat doet Hollande om het probleem aan te pakken? Meer overheidsbanen scheppen. Zo'n een op de vijf Fransen werkt al voor de staat. Na de zomer komen daar dertigduizend mensen bij en voor het einde van het jaar moet het aantal ambtenaren zelfs met honderdduizend zijn gestegen. Dan gaat het vooral om banen in het onderwijs. Geen leraren, maar jongeren tussen de 16 en 25 die scholieren in de gaten moeten houden als de docent afwezig is of opletten dat er geen ongelukken gebeuren op het schoolplein. Nuttig werk, maar het geeft jongeren niet veel perspectief op een echte baan.

Dat was precies het probleem met de melkertbanen in Nederland. Er werden banen geschapen met als doel mensen aan het werk te zetten. Terwijl in een gezonde economie banen ontstaan als de vraag naar een bepaald product of een bepaalde dienst toeneemt.

Persbureau Reuters wijdt vandaag een grondige analyse aan het Franse banenplan en weet dat niet alleen de Europese Commissie en het IMF, maar ook veel onafhankelijke economen sceptisch zijn. De Fransen trekken zich niets aan van deze 'neoliberale' kritiek. Zij denken graag dat hun land immuun is voor de wereldmarkt. De Fransen hoeven niet langer en harder te werken. Ze verhogen gewoon de belastingen zodat ze 36 uur per week kunnen werken en met hun 60ste met pensioen kunnen gaan.

Dat is onhoudbaar. Vooral buitenlandse bedrijven verhuizen naar landen waar de belasting- en regeldruk lager is. Jonge, ambitieuze Fransen trekken naar het Verenigd Koninkrijk of elders in Europa om een eigen zaak te beginnen. De Franse verzorgingsstaat wordt onbetaalbaar. In plaats van echter te erkennen dat er een probleem is, laat staan na te denken over oplossingen, steken de socialisten hun koppen in het zand en is het de schuld van de rest van de wereld. Laat hen meer als Frankrijk zijn! Tja, dat gaat niet gebeuren. We drinken graag Franse wijn en genieten van Franse architectuur en kunst, maar geen ander land ter wereld kiest er doelbewust voor van zichzelf een museum te maken.