Gülen vs. Erdogan.
In een bijzonder interessante column voor Trouw legt Erdal Balci uit dat er een echte religieuze stammenstrijd gaande is in Turkije. Aan de ene kant staat de beweging van de Turkse prediker Gülen, aan de andere kant de AKP van premier Erdogan:
Oya Baydar, sociologe en schrijfster, zegt dat ze de scheur heeft zien aankomen: "Ook al praten we hier over twee machtsblokken die dezelfde religieuze stroming aanhangen en er vooral naar streven om de nieuwe generaties zo religieus mogelijk op te leiden, men wil de taart blijkbaar niet met een ander delen." Volgens haar staat de vraag 'wie gaat daadwerkelijk de Turkse staat leiden' centraal. "In landen als die van ons zie je voortdurend dit soort gevechten omdat we een traditie hebben van een despotisch staatsapparaat dat niet op democratische waarden stoelt."
Erdogan neemt een bijzonder groot risico door de Gülen-beweging de oorlog te verklaren. Zonder Gülen had hij de verkiezingen nooit keer op keer kunnen winnen en het leger kunnen aanpakken. Nu streeft hij naar de alleenheerschappij, wat hem, als hij wint ongekende macht zal opleveren, maar wat ook weleens het einde van zijn politieke carriere kon betekenen als het niet redt.