Mark, Mark, Mark.
Zo, zo, kijk eens even. Mark Rutte heeft Recep Tayyip Erdogan, de autocraat die het voor het zeggen heeft in Turkije, keihard aangepakt.
Premier Rutte heeft zaterdagavond gebeld met Turkse president Erdogan. Daarin heeft hij vooral benadrukt dat Turkije voor Nederland, de EU en de NAVO ’een belangrijke partner is en blijft’.
Ook heeft de minister-president in het telefoongesprek de Turkse bemoeienis met Nederlandse aangelegenheden te berde gebracht. „Ik heb Erdogan laten weten dat wij geen Turkse bemoeienis tolereren en hem gevraagd behulpzaam te zijn dit te voorkomen. Het is niet acceptabel dat groepen in Nederland tegen elkaar op worden gezet.”
Toe maar zeg! Dus eerst is hij Erdogan in zijn kont gekropen -- 'Jullie zijn echt belangrijk!', 'We houden van jullie!', 'Je bent een held Tayyip!' -- en daarna mompelde hij even iets over dat Ankara zich maar niet al te veel met Nederlandse aangelegenheden moet bemoeien. Niet dat hij daar iemand mee wil beledigen, natuurlijk, maar toch. Als het kan, hè. Natuurlijk is het geen halszaak als zodanig, maar als er iets van rekening mee gehouden kan worden zou dat op zich prettig zijn.
Alsjeblieft.
Het wordt met de dag triester hoe Rutte zich gedraagt, niet alleen in Nederland, maar ook op een internationaal niveau. Erdogan moet juist nu te horen krijgen dat Nederland (en andere EU-landen) hun buik vol hebben van zijn autocratische maatregelen. Juist Rutte, die zogenaamd liberaal is, zou moeten pleiten voor het beëindigen van de EU-gesprekken met Turkije.
Maar ja, daar heb je moed voor nodig. En als het Rutte aan iets ontbreekt dan is het dát.