Hilarisch! Amsterdammer begint belang van cultuur in eigen buurt in te zien

In dit opiniestuk stelt ene Iris den Hartog dat het belang van cultuur en sfeer in eigen buurt toch wel belangrijk is. Dat druist natuurlijk in tegen de multiculti, 'links-liberale' en progressieve gedachtegang die zo kenmerkend is voor de stereotype Amsterdammer!

Gentrificatie, oftewel het 'opwaarderen' van een buurt of stadsdeel, lijkt heel positief en leuk maar heeft ook negatieve gevolgen. Overal waar het wordt toegepast verdrukt het de bewoners met lagere inkomens en verdwijnt het authentieke, 'de ziel', van zo'n buurt.

Het grappige aan dit opiniestuk is dat een Amsterdamse meid naar aanleiding van een afstudeeronderzoek in een arbeiderswijk in San Franscisco, tot het inzicht komt dat de lokale cultuur, geschiedenis en de samenstelling van de bewoners toch wel belangrijk is!

Nu richt zij zich voornamelijk op het gevaar dat kapitalistische motieven met zich meebrengt voor zo'n wijk, maar dat is niet erg. Zij stoort zich er namelijk aan dat een vastgoedbedrijf de huur wil verhogen in dergelijke buurten waar gentrificatie plaatsvindt. Daardoor verdwijnt het authentieke bakkertje dat haar altijd groet en wordt vervangen door bijvoorbeeld een Subway waar smalltalk niet in het takenpakket zit.

Als oplossing pleit ze voor 'binnenlandse integratie' in eigen buurt en de kracht van diversiteit. De ironie is natuurlijk dat eenzelfde schadelijk effect op de sfeer en cultuur van een buurt ook plaatsvindt als er op grote schaal nieuwkomers worden gehuisvest. Het verschil is echter dat het hier juist (voornamelijk) lage inkomens betreft die niet makkelijk weg kunnen of uitgekocht kunnen worden. Hier bestaat nog de illusie dat er kruisbestuiving van cultuur kan ontstaan en de buurt alsnog aangenaam blijft, waar bij gentrificatie alles een onpersoonlijke eenheidsworst wordt.

Het is grappig om te lezen hoe een bedrijf dat cultuur en sfeer om zeep helpt de bad guy is, maar een groep nieuwkomers dat een eigen kliek vormt en praktisch hetzelfde effect heeft, wél weer oké is. Het maakbaarheidsdenken zit natuurlijk diep bij haar ingebakken en dat maakt ook dat zij cultuur en sfeer ziet als iets dat gewoon over te nemen valt, of nog steeds oké is voor buurtbewoners als het veranderd ten behoeve van nieuwkomers met hun eigen invloeden. De kronkel in haar denken zit hem in het feit dat zo'n cultuur en sfeer juist tot stand komt door exclusiviteit en actieve buurtbewoners met karakter.

Ach ja, ze spoort in ieder geval aan tot behoud van lokale cultuur en onderstreept de noodzaak ervan, it's a start.