Het potverteren kan weer beginnen

De rekenmeesters van het Centraal Bureau voor de Statistiek hebben nauwelijks bekend gemaakt dat het begrotingstekort over 2013 verhoudingsgewijs is meegevallen of de Nederlandse politici beginnen weer met onze nationale hobby, namelijk potverteren.

Nota bene de VVD, die een stringent economisch beleid zegt voor te staan, doet de aftrap met een opwaardering van de arbeidskorting waardoor de middeninkomens worden ontzien voor euro 500 miljoen. De sluisdeuren zijn nu opengezet. Na vijf jaar van een te hoog begrotingstekort (boven de 3% norm), is bij de eerste de beste keer dat we weer voldoen aan deze Europese norm iedere ambitie om een begroting in evenwicht te krijgen naar de achtergrond verdwenen.

De SGP wil meer geld voor defensie en de Christen Unie en D’66 willen graag dat er ook euro 500 miljoen beschikbaar komt voor de lagere inkomens enz. Intussen roept het CDA vanaf de zijlaan de constructieve oppositiepartijen toe dat ze te weinig krenten uit de pap weten te halen en bijvoorbeeld de overheveling van de zorgtaken van rijk naar gemeente (inclusief de geplande bezuinigingen) minstens een jaar moeten uitstellen. De eisen van de vijf partijen over de nieuwe begroting beginnen ter tafel te komen, het is maar te hopen dat de politici verantwoordelijk bezig blijven en dat niet beperken tot tijden dat we boven de 3 procentsnorm zitten.

Wat onvoldoende over het voetlicht komt is dat Nederland nog steeds zo’n euro 12 miljard per jaar meer uitgeeft dan dat ze binnenkrijgt. Als percentage mag het dan mooi minder zijn dan 3%, maar de schulden blijven stijgen. Overigens zitten wij als Nederland daarom nog steeds op het Europese strafbankje, want onze staatsschuld als percentage van ons bruto nationaal product blijft nog steeds oplopen. Met andere woorden, onze schulden stijgen sneller dan onze economie. Hoe lang kunnen we dat volhouden?

Kijk naar onze oosterburen. Die hebben al een begrotingsoverschot en gaan zelfs staatsleningen aflossen. Vaak is gezegd dat Nederland financieel een provincie van Duitsland was, maar dat blijkt toch echt niet meer zo te zijn. En dan te bedenken dat Nederland als een van de weinige landen grote inkomsten uit het aardgas heeft. Het is toch beschamend dat ons land de opbrengsten uit het aardgas zodanig heeft gebruikt of gaat gebruiken zonder dat we er sterker voorstaan voor wanneer het gas op is of niet meer gewonnen kan worden door bijvoorbeeld bodemverzakkingen. Onze energievoorziening had al lang duurzaam en vergroend moeten zijn. Met de aardgasbaten van 1 jaar hadden bijna 1,5 miljoen huishoudens voorzien kunnen worden van zonnepanelen. Duitsland, arm aan bodemschatten, is in europa absolute koploper met zonne- en windenergie.

Een begrotingsoverschot moet het streven zijn van de Tweede Kamerleden als het tij economisch mee gaat zitten is dat zeker ’t moment om dat te bereiken. De draconische maatregelen en snel verslechterende economische omstandigheden zoals we dat de afgelopen vijf jaar hebben gezien kunnen we ons niet nog eens veroorloven en willen we sowieso niet nog eens meemaken.