Het onderwijs moet op de schop

In 1974 stelde het PPR-Kamerlid Pierre van Gorkum Kamervragen over de keuze van een tekst van conservatief auteur J. Heldring als samen te vatten tekst op het eindexamen Nederlands voor gymnasiasten. Hoe durfde men scholieren te confronteren en te indoctrineren met een tekst over het conservatisme, hield de socialist de Tweede Kamer voor. Bijna veertig jaar later is het de moeite waard te bekijken met welke teksten scholieren op middelbaar en hoger onderwijs nu worden geconfronteerd. Niet over het conservatisme, maar over de uitwassen van kolonialisme en de zegeningen van de multiculturele samenleving.

In de Verenigde Staten doet een aantal organisaties jaarlijks onderzoek naar de (politiek-correcte) inhoud van studieboeken op scholen. Het rapport van een van die organisaties, Christian Action Network (CAN), is zojuist verschenen. De bevindingen liegen er niet om!

“The impression students are given is that terrorists are misguided fighters against Western imperialism and aggression, who are only wrong in their approach. It was amazing how many times the word ‘Palestine’ was used, making it sound like Israel was built on top of a conquered country,” zegt CAN-directeur Martin Mawyer in een toelichting. De aanslagen van 9/11 worden in de meeste studieboeken behandeld alsof die een antwoord waren op de Amerikaanse buitenlandse politiek. Veelvuldig worden citaten van Osama bin Laden geciteerd om uit te leggen wat de doelen van de islamitische terreur zijn. Niet als illustratie, maar als een serieuze bron ter verklaring van hun acties. De politiek van het Westen is de oorzaak van de woede onder moslims, schrijven veel studieboeken. Zo ook Israël, dat alleen al door haar bestaan reden voor Palestijnen is om terreurdaden te plegen.

Ook behandelen de studieboeken de islam als een vredelievende godsdienst, die alleen door het expansionistische christendom in de verdediging is gedwongen. Ook de Sharia wordt welwillend behandeld. Studenten op een middelbare school in Georgia kregen een fictieve brief van een Saoedische vrouw als lesstof: “Women in the West do not have the protection of the Sharia as we do here. If our marriage has problems, my husband can take another wife rather than divorce me, and I would still be cared for I feel very fortunate that we have the Sharia.”

Zolang het onderwijs deze eenzijdige en foutieve benadering van geschiedenis en wereldgodsdiensten geeft, zal het een hele strijd worden om jongeren, die straks kiesrecht krijgen, te overtuigen dat de realiteit toch anders in elkaar steekt. Welke organisatie gaat in Nederland de onderwijsboeken eens kritisch inspecteren?