Een huis vol: verwarrend, maar daarom niet minder vermakelijk

Hoewel Breaking Bad zeer verslavend is (met een beetje geluk kan ik deze week beginnen aan seizoen 4), kon ik toch nog de tijd vinden om naar iets van de publieke omroep te kijken.

Wie middenin de NCRV-serie Een huis vol valt, ziet twee grote gezinnen – een Surinaams-Nederlands gezin met dertien kinderen en een Nederlands gezin met twaalf kinderen – die hun hele hebben en houwen delen met de camera's van de publieke omroep. Het is niet altijd duidelijk wie wie is, maar dat is logisch, de gezinnen zijn nogal groot. Een beetje verwarrend is het wel. Althans, dat was het voor mij, toen ik zomaar een aflevering van Een huis vol voor het eerst zag. 

Harm Edens, die normaal gesproken de grapjes opleest bij Dit was het nieuws, is de voice-over van Een huis vol en dat maakt het allemaal nog verwarrender. Als hij iets zegt, denken mijn hersenen dat ik het grappig moet vinden, maar in deze serie maakt hij helemaal geen grapjes, hooguit licht-sarcastische opmerkingen. Toch heb ik wel gelachen tijdens de aflevering die ik zag. De oudste zoon van de familie Deijs, Peter, ging namelijk trouwen. Vader Marcel en moeder Ingrid hadden het er een beetje moeilijk mee, terwijl Peter (hierboven op de foto) juist niet kon wachten op zijn grote dag.

Logisch, want hij had Tony Montana-schoenen gekocht, zoals hij zijn glimmende lakschoentjes noemde. "I am The Godfather", aldus Peter. "Helemaal te gek, iedereen in het nieuw." Maffiafilms zijn populair bij een groot deel van de lagere middenklasse, dat ontdekte ik jaren geleden toen ik in Almere woonde. Deze mensen – meestal jongere mannen – kijken weinig films, maar ze zijn dol op The Godfather en Scarface; posters van de hoofdrolspelers hangen dan ook in de woonkamer bij die mensen. Een broer van Peter (ik neem aan dat het een broer was, ja, zo verwarrend is die serie dus voor een nieuwe kijker) zag er echter niet uit als lid van de maffia. Hij had een pak van de kringloop gekocht.

En toen lag ik in een deuk, zo slecht zat dat pak van 'm (kijk zelf, vanaf minuut 22). Zelf zei de jongen over zijn aankoop (een veel te groot jasje, een overhemd met korte mouwen, een te lange en wijde slobberbroek, met daaronder zijn eigen skate-schoenen met blauwe veters): "Ik heb 'm uit de kringloopwinkel en ik ben een stukje goedkoper uit als iedereen. Ik was in één keer klaar. Het zit niet echt toppie-toppie, maar ja, het is dat het nu op de bruiloft moet... Het is één keer en nooit meer. Voor mij is het niks. Ik houd niet echt van die nette kleding." Een onbedoeld hilarisch moment, dat maakt televisie over het leven van gewone mensen nou zo vermakelijk.