'Helemaal niemand zit te wachten op vrouwelijke James Bond. Heel je geloofwaardigheid aan flarden geholpen!'

Onze columniste Hanna Wittebroek kan er met haar verstand niet bij. Een vrouw als James Bond? Een gekleurde actrice als Ariel uit de Kleine Zeemeermin. "Wat is de volgende stap in deze diversiteitsgekte," aldus Hanna: "Een olifant als Bambi? Sylvana Simons als Sinterklaas?"

“Positieve” discriminatie bij bedrijven is inmiddels aan de orde van de dag. Overal moeten meer niet-blanke mannen worden aangenomen, bij voorkeur graag zoveel mogelijk vrouwen met een kleurtje. Je verwachtte het niet, maar deze trend slaat nu ook over naar de filmindustrie.

Vierentwintig James Bond films zijn er gemaakt. Vierentwintig keer was 007 een man, een blanke man. Niks mis mee denk ik dan, een stoere, charismatische man die de wereld red. Maar nu, in de 25e James Bond film, komt er een nieuwe 007, een vrouw, met een kleurtje. Noem me conservatief, racistisch of seksistisch, maar daar zit toch helemaal niemand op te wachten, een vrouwelijke negroïde 007. Heel je verhaal en geloofwaardigheid worden hiermee aan flarden geholpen. Het kijkplezier wordt totaal verziekt.

Ook de regisseur van de Disney-film Ariël is bezweken onder de druk. De knappe roodharige blanke Ariël, zoals zij er in de originele tekenfilm uitziet, wordt in de remake gespeeld door een donkere vrouw met zwart haar. De gelijkenissen zijn ongekend...

Waarom doet Disney dit vraag ik mij af. In een statement van Freeform (onderdeel van Disney) geven zij aan dat Ariël is geschreven door een Deense schrijver, en dat Ariël dus Deens is, en dat ook Denen een zwarte huidskleur kunnen hebben. Een tegenreactie die geen hout snijdt. Want dáár gaat het helemaal niet om. Waar het om gaat is dat Ariël in de tekenfilm blank is en rood haar heeft. Wie niet kan begrijpen dat het verhaal compleet verloren gaat als de hoofdrolspelers uit de originele film niet overeenkomen met de remake, is waarschijnlijk drukker met SJW-en dan met het maken van een kwalitatief goede film.

Daarbij, wie schaadt het als de rol blijft zoals die was? Wie wordt er boos en kwaad als de roodharige blanke Ariël uit de tekenfilm in de remake ook roodharig is. En wie gaat er klagen als James Bond, voor de 25e keer, wordt gespeeld door een blanke man van middelbare leeftijd? Niemand, behalve azijnzeikerds die niet snappen dat een film een film is en dat bepaalde rollen nou eenmaal horen bij de charme van die film.

Vraag is nu, wat is de volgende stap in deze diversiteitsgekte? Jan Roos als Assepoester? Een olifant als Bambi? Sylvana Simons als Sinterklaas? Ik houd mijn hart vast.