Ja, het salafismeprobleem bestaat echt -- ook in het klaslokaal
Tijdens de tweede dag van ondervragingen over buitenlandse inmenging bij moskeeën vandaag zeggen radicaliseringsexperts dat de "parallelle samenleving" onder invloed van het salafisme -- waar de politiek zo bang voor is -- er al lang is. Dit is geen mogelijk toekomstig probleem, het gebeurt nu al. En dan niet alleen in moskeeën, maar ook in het klaslokaal.
Leon Meijs zegt dat scholen zijn hulp veelal inroepen omdat er "islamitische eilandjes" zijn waar de docenten weinig tot geen invloed op hebben. Als ze dan een ouderavond willen organiseren moeten ze er twee plannen: één voor vrouwen en één voor mannen. Want als ze een gemengde ouderavond doen, komen een hoop ouders van islamitische kinderen niet opdagen
Een verzoek aan lezers van DDS: Michael van der Galien is niet alleen eigenaar van deze mooie website, hij is ook de enige Nederlandse blogger met impact in Amerika! Door hem te steunen op BackMe kun je hem nu drie keer per dag (extra) lezen: elke dag krijg je in de ochtend een kort ontbijt in de vorm van een blogpost over het laatste nieuws uit Amerika, in de middag rond drie uur krijg je vervolgens een keiharde rant over het laatste Nederlandse nieuws, en — exclusief voor mijn sponsors — krijg je voor het slapengaan een email met een column over een willekeurig onderwerp. Je krijgt dit al vanaf 1 euro per maand. Steun hem dus — 135 DDS-lezers gingen u al voor!
En dat is niet alles. Volgens Meijs worden knetterveel docenten geconfronteerd met islamitische leerlingen die feitelijk doordrongen zijn van het islamisme (let op die extra s): een mengeling van conservatief islamitische denkbeelden met de overtuiging dat die denkbeelden toepasbaar zijn op de politiek. Als hij zelf een ROC bezoekt hoort hij altijd allemaal complottheorieën rondgaan in die kringen. 9/11? De CIA zat erachter. Zaventem? De Mossad.
Ondertussen kijken ze hun juf boos aan en vertellen ze haar dat ze zich moet omkleden, want haar v-hals is haram.
"Welke school je ook in gaat, het is kleur bij kleur, geloof bij geloof. Integratie is op z’n best zo goed mogelijk langs elkaar heen leven. Zelfs de beste docenten weten niet wat ze ermee aan moeten," aldus Meijs.
Dit is natuurlijk een enorm probleem. Wat er hier gebeurt waarschuwen wij van rechts al jaren voor -- en dan niet in die zin van dat het kán gebeuren, maar dat het al aan de orde van de dag ís. Jongeren worden geïndoctrineerd met een radicaal gedachtengoed -- vaak zijn ze veel fundamentalistischer dan hun eigen ouders.
Het moge duidelijk zijn dat er ingegrepen moet worden.
Maar toch, vervolgens roepen dat er geen financiering uit het buitenland mag komen, is onzinnig. Ten eerste hebben we de vrijheid van religie in Nederland. Dit houdt onder meer in dat iedereen die dat wil een gebedshuis moet kunnen bouwen -- of hij nou geld krijgt uit het buitenland of niet. Het enige wat daarbij wel een rol kan en moet spelen is de vraag of de bron legaal is. Met andere woorden, als er geld gedoneerd wordt door een sponsor van terrorisme kan en moet de overheid optreden. Buiten dat, tja, dan staat het die mensen vrij om al dan niet geld uit te geven aan zo'n project in Nederland.
Ten tweede lees ik dat het Turkse Diyanet de schuld in de schoenen geschoven krijgt voor de verspreiding van het salafisme onder islamitische jongeren. Dat is onzinnig. Het Turkse Diyanet is niet salafistisch. Turks-georiënteerd? Ja. Maar salafistisch? Neen. Die stroming komt uit de Arabische landen, en dan met name uit de rijke Golfstaten. Als je naar een moskee ín Turkije gaat zul je daar absoluut geen salafistische dingen horen -- dat wordt niet eens getolereerd.
En trouwens, denken die mensen nou werkelijk dat salafisten moskeeën nodig hebben om hun denkbeelden te verspreiden? Wat een onzin. De meeste radicalisering vindt plaats in kleine groepjes en/of op het Internet. Daar is geen megamoskee voor nodig. Sterker nog, hoe groter zo'n moskee, hoe kleiner de kans dat salafisten erin slagen om de bezoekers te indoctrineren.
Tenslotte, dit is een ideeënstrijd. Zo'n strijd win je niet door druk te censureren, maar door je eigen ideeën duidelijk te verkondigen, te verdedigen, en uit te leggen wat het effect ervan is. Maar, let op, je kunt 'iets' niet met 'niets' vervangen. Alleen maar zeggen ze dat ze moeten 'deradicaliseren' is niet voldoende. Ze moeten een ander mens- en wereldbeeld gaan aanhangen. Nihilisme is geen optie. Er moet iets voor in de plaats komen. Als we dat die jongens niet kunnen bieden verliezen we deze strijd alsnog. Want ja, dat zie ik te vaak: dat wij zelf niet eens weten wat nou ons wereldbeeld is. Dat we er niets tegenover zetten behalve 'lekker doen wat je niet laten kan als je een ander maar met rust laat!'
Tenslotte zijn er twee kanten aan dit probleem. De eerste kant is cultureel en politiek. Hier kan de staat iets mee doen. Het is belangrijk dat iedereen met een Nederlands paspoort zich Nederlander voelt. We zien nu te vaak dat dit het geval niet is. Daar moet iets aan gebeuren. Het tweede deel is, daarentegen, religieus. In ons systeem staat die kant los van de politiek. Dat deel van het probleem moet opgelost worden vanuit de gemeenschap zelf. Kijk bijvoorbeeld naar Hajer Harzi uit Geleen die samen met bondgenoten een nieuwe moskee heeft opgezet toen hun oude moskee werd overgenomen door salafisten. Hoe ze dat betaalden? Met donaties van moskeegangers zelf. Jawel, dat kan ook nog.
Het salafisme moet zonder meer bestreden worden. Maar de manier waarop te veel mensen daar nu over praten lost niets op. Je moet dit verstandig aanpakken in plaats van er met de botte bijl op los te slaan. Vanuit de gemeenschap zelf kan er gewerkt worden met de denkbeelden van Celâleddîn-i Rumi, Ibn al-Arabi, Yunus Emre, en andere soortgelijke denkers/islamitische geleerden. Er is genoeg om mee te werken.
En wat die andere kant betreft: de Nederlandse overheid moet weer eens ergens voor staan. Wij Nederlanders lachen ons een breuk als we zien hoe Amerikanen de pledge of allegiance opzeggen -- zelfs als ze drie jaar oud zijn. Nederlanders vinden het nationalisme in Turkije maar vreemd -- met al die foto's van Atatürk. En we kunnen ons niet verenigen met het nationalisme, de nationale trots, van Japan.
Maar die landen hebben iets heel veel beter begrepen dan wij: dat als je er niet actief aan werkt als natie om je identiteit in stand te houden, je die identiteit verliest. De Nederlandse cultuur staat eigenlijk nergens meer voor, behalve een vreemd soort postmodernistisch nihilisme. Daar moet per direct verandering in komen. Nieuwkomers en hun kinderen moeten vanaf meets af aan door hebben dat ze, als ze in Nederland gaan wonen, deel uitmaken van een nieuwe, hechte gemeenschap met bepaalde duidelijke waarden, en een gemeenschappelijk identiteit waar men trots op is. Als we terugmoeten naar de waarden van de Gouden Eeuw en voortaan trots een Eed van Trouw moeten uitspreken vroeg in de ochtend, voor school begint, het zij zo.
Het Nederlanderschap moet weer ergens over gaan. Het moet ergens voor staan. Zolang dat het geval niet is kunnen we deze strijd nooit -- nooit! -- winnen.
