Hans Wiegel zegt dat de VVD nog veel groter had kunnen zijn als Rita Verdonk er niet uit was getrapt door Mark Rutte.
De prominente VVD'er is op zich heel tevreden met het kabinet, maar het VVD-aandeel had veel groter kunnen zijn. In een interview met In Contact, het ledenblad van de SGPJ, zegt Wiegel over de richtingenstrijd in 2006:
Veel van de mensen die toen voor Rita Verdonk waren, zijn naar de PVV gegaan. Mijn grote bezwaar is de interne lijsttrekkersverkiezing die we toen hadden. Ik was mordicus tegen! Je hebt meerdere kandidaten, dus ook meerdere opvattingen. Dat wordt gelijk uitgelegd als verdeeldheid. Je kon bij de VVD op je vingers natellen dat Verdonk veel stemmen zou krijgen. Daar is een hoop ellende van gekomen. Ze hadden haar nooit zo uit de partij mogen mikken. Dan hadden we nu geen 31 zetels gehad, maar 42.
Hoewel Verdonk niet eens op eigen kracht ook maar één zetel haalde bij de Kamerverkiezingen van 2010, heeft Wiegel wel gelijk. De VVD had veel meer zetels kunnen halen, volgens Wiegel zelfs meer dan 40. Intern gerommel is dan ook het ergste wat een politieke partij kan overkomen.
Dat gezegd hebbende, de PvdA bevindt zich na het vertrek van Job Cohen in een dergelijke richtingenstrijd en het belooft niet veel goeds voor de sociaal-democraten. Het is de vraag of dat erg is, maar
soit. Er hebben zich al vier kandidaten gemeld voor het fractievoorzitterschap van de PvdA. De een wil een
socialistische koers, de ander een progressief-liberale, en weer een ander kan
niet eens bij het linkse DWDD vertellen wat hij wil. En sinds vandaag doet ook
een vrouw mee.
De geschiedenis herhaalt zich. De VVD had het moeilijk met de richtingenstrijd, het CDA gaat momenteel al aan een richtingenstrijd ten onder, en straks is de PvdA aan de beurt. Als de PvdA het niet goed aanpakt, haalt de partij bij de volgende verkiezingen niet eens 10 zetels.
Nou ja, wat geeft het?
Over PvdA-voorzitter Hans Spekman zegt Wiegel in hetzelfde interview overigens:
Laatst zag ik op televisie de nieuwe PvdA-partijvoorzitter Hans Spekman. Ik zei tegen mijn secretaresse: 'Waarom heeft hij toch altijd zon ding aan dat gevangenen dragen?' 'Nee,' zei ze, 'in de gevangenis staan de strepen altijd de andere kant op.' Zelf vond ik het al zo gek, want ik kon al geen nummer op zijn rug ontdekken. Dat moet je gewoon niet doen, dat is bal!
Haha. Die Wiegel toch.
