Althans, dat zegt de Vlaamse auteur Erwin Mortier vanochtend in de krant De Morgen. Hij voegde eraan toe dat Verhofstadt eigenlijk acteur wilde worden en bij toeval in de politiek verzeild is geraakt. Mortier:
"Guy is een punker. Een man die door omstandigheden in de politiek is beland. Guy moest zo nodig in Kiev op het podium gaan staan om het Oekraïense volk te gaan bedanken voor zijn verdediging van de Europese waarden en rechten. Dat is een daad vol punk."
De heimelijke passie van Verhofstadt was dus acteren. Wel, vanmiddag 'acteerde' Verhofstadt bij
Buitenhof. Het leek er zelfs op dat interviewer Hagens te gast was bij de afgelopen vrijdag 61 jaar geworden gewezen premier van België, zó domineerde Verhofstadt het gesprek. Het is ontegenzeggelijk één van diens kwaliteiten om het gesprek naar zijn hand te zetten, zeker als er weinig journalistiek weerwoord wordt gegeven. Het ging achtereenvolgens over Oekraïne, het Europese 'Project' en de toekomst van Europa.
Over Oekraïne zei Verhofstadt dat 'een ferme houding' van 'Europa' tegen Poetin noodzakelijk was, maar niet tegen Rusland. Dat is natuurlijk hilarisch, want Poetin is Rusland. Stel je voor dat deze grapjas voor het oog van de natie had gezegd: 'Merkel moet weg, maar Duitsland mag blijven'; het land zou te klein zijn geweest. Volgens Verhofstadt moet het Russische leger weg uit De Krim en moeten de sancties tegen Rusland worden uitgebreid... Geen vraag van de journalist over de bedenkelijke groeperingen in de zelfbenoemde, ongekozen Oekraïnse regering; geen vraag over het feit dat een ruime meerderheid van de bevolking van De Krim zich had uitgesproken vóór aansluiting bij Rusland; geen vraag wat hem in hemelsnaam bezielde om extra olie op het vuur te gooien op het 'Maidan', namens u en mij nota bene, want hij sprak daar namens de EU. Geen vraag of de EU misschien niet zelf op de imperialistische toer was gegaan door het akkoord dat gewezen premier Janoekovitsj had gesloten met Rusland aan te grijpen om bepaalde groeperingen in Kiev op te hitsen. Niets van dat alles. Dit interview moest vooral de grote Act van Verhofstadt worden.
Wel greep Verhofstadt uiteraard de gelegenheid met beide handen aan om één van zijn stokpaardjes, het Europese klimaatbeleid, onder de aandacht te brengen. Nu was opeens de afhankelijkheid van Russisch gas de goede reden om volop voort te gaan met de Europese 'groene' (en miljardenverslindende) klimaatpolitiek. Rusland was een 'kleptocratie', zo zei Verhofstadt, een regering van dieven en criminelen. Tjonge, het is een goeie die het zegt. Dat worden fijne onderhandelingen straks, tussen de Russische regering en de Commissie.
Hagens ging maar snel over op het volgende onderwerp: de aanstaande Europese verkiezingen. Verhofstadt begon ermee te zeggen dat de EU de komende 10 tot 15 jaar moet proberen het vertrouwen van de burger terug te winnen. Dit is om twee redenen opmerkelijk. Ten eerste de lange termijn die hij daarvoor nodig acht (waarom werd hem die vraag niet gesteld?) en ten tweede, omdat hij zelf, later in het gesprek, het rapport van Capital Economics belachelijk maakte door te zeggen dat er pas over 15 jaar welvaart zou zijn als Nederland uit de EU zou stappen. Waar was de goed geïnformeerde journalist? Verhofstadt zat hier 'uit zijn nekharen' te kletsen om de woorden van Donner te gebruiken. En vervolgens schakelde Verhofstadt gauw over naar het anti-semitische van LePen senior. Gewiekst zijn ze wel, die 'Europese' politici.
Verder is het opvallend dat Verhofstadt, als het over de Europese Unie gaat, steevast in de "wij-vorm" spreekt. Of hij heeft het over "Europa" of 'het Europese Project', maar nooit over de EU. Over Barroso zei hij, dat die geen visie had ontwikkeld hoe de eurocrisis op te lossen. Of hoe banen te creëren. Ook zij hij dat gemeenschappelijke obligaties (hij vermeed wijselijk het woord 'eurobonds') de rente zou verlagen. Voor wie dan? Niet voor Nederland of Duitsland in elk geval. Wederom geen vraag van de journalist. Wat Verhofstadt wil is terug naar de tijd van Jacques Delors, want dát was pas een man met visie geweest: de Interne markt als economische motor voor de unie! Alsof daar een federale unie voor nodig is. De verraderlijke debattruc waarmee dit soort EU-adepten zich werkelijk altijd bedienen schuilt erin, dat iets wat iedereen wil (een goed functionerende interne markt), te noemen als bestaansgrond voor zijn politieke wensdroom (een politieke unie), terwijl die twee zaken natuurlijk volkomen los van elkaar staan: je hebt helemaal geen politieke unie nodig om een goed functionerende interne markt te realiseren. Maar weer geen vraag van de journalist..
Verhofstadt kreeg van de interviewer ruim baan om alle terechte kritiek, die onder de mensen leeft over deze EU om te draaien in zijn voordeel. Als voorbeeld de pensioenreserves. Daarvan zei Verhofstadt dat Nederland als enige land dat goed voor elkaar heeft (dat klopt, vergeleken met de andere landen). Maar, zo voegde hij er aan toe, 'Europa' moet het kader scheppen om dat voor alle landen mogelijk te maken. Maar de vraag wie dat dan zou moeten betalen bleef achterwege. Ook werd Verhofstadt geen strobreed in de weg gelegd toen hij zei dat in Nederland 2 miljoen banen afhankelijk zijn van de interne markt en daarbij suggereerde dat daarom een verdere politieke integratie belangrijk is. Die twee zaken hebben niets met elkaar te maken! Ook werd hij niet weersproken toen hij zei dat een Nexit ons land driemaal zoveel zou kosten als 'het Lehman debacle'. Waarom kan deze man zo makkelijk wegkomen met deze kletspraat? Je vraagt het je af.
Ronduit potsierlijk werd het toen Verhofstadt Churchill aanhaalde als degene die als eerste zou hebben gezegd dat de EU een Verenigde Staten van Europa zou moeten worden, maar Hagens was natuurlijk even vergeten, dat Churchill het Verenigd Koninkrijk er dan wel buiten wilde laten. En zo ging het maar door: de Europese Grondwet was een veel te ingewikkelde tekst geweest; het NEE van de Nederlanders betekende eigenlijk dat ze méér (sic!) Europa wilden; hij (Verhofstadt) zou juist het tegenovergestelde van een federaal Europa willen... Maar wie zijn boekjes weleens heeft ingekeken kan daar lezen dat Verhofstadt juist onomwonden pleit voor een Verenigde Staten van Europa, met de Europese Commissie als nieuwe Europese regering. Een citaatje uit zijn boek 'De Weg uit de Crisis' (2005), hoofdstuk 11, pag. 183:
"De crisis heeft immers aangetoond dat de tijd rijp is om de Unie om te vormen tot een politieke federatie, een verenigde Staten van Europa. (...) "een nieuwe, beslissende stap op weg naar volledige integratie. Wat dit concreet inhoudt, heb ik in een vorig boek, De Verenigde Staten van Europa. reeds uitvoerig beschreven."
Hoe duidelijk wilt u het gespeld krijgen? De bewering van Verhofstadt vanmiddag, dat hij het tegenovergestelde wil van een federaal Europa is dus lariekoek. Het staat bovendien letterlijk in het manifest van zijn
Spinelli Group (maar ook daarover geen enkele vraag). Interessant is ook om vast te stellen, dat Verhofstadt de eurocrisis aangrijpt om te pleiten voor de vorming van een Verenigde Staten van Europa. Zoals bekend is de euro bewust ingevoerd om verdere integratie af te dwingen. Het is allemaal gezegd en het wordt allemaal herhaald, maar geen journalist die daar kritische vragen bij stelt. In slaap gesust door de zalvende woorden van de eurocraten. Verhofstadt heeft duidelijk zijn roeping gemist, niet als acteur, maar als komiek.
Klik hier voor een overzicht van mijn columns en volg mij hier op Twitter.