In ons 'vrije' landje, Nederland, hebben we het blijkbaar te druk om ons te bekommeren om onze ouderen. Dan heb ik het niet over ouderen als maatschappelijke entiteit, maar als 'ouders' en 'grootouders'. Je hoeft je als land niet per se te bekommeren om ouderen in het algemeen, maar het lijkt mij meer dan redelijk dat je je bekommert om je familieleden. Een zeer klein deel van het Nederlandse volk doet dat blijkbaar, de rest doet er niets aan. Slechts een kleine groep Nederlanders bekommert zich om oudere familieleden of buurtgenoten tijdens de warme dagen van deze zomer. Maar 18 procent vraagt aan familie of ze extra hulp kunnen gebruiken en bij ouderen uit de buurt ligt dit percentage maar op 9 procent, dat blijkt uit een onderzoek van het Rode Kruis.
Uitdroging en oververhitting liggen in deze tijd vanzelfsprekend op de loer, maar vooral ouderen vormen een kwetsbare groep. Reden genoeg voor het Rode Kruis om Nederlanders op te roepen wat extra te zorgen voor ouderen familieleden of naasten. In het geval dat het Nationaal Hitteplan binnenkort van kracht wordt, gaat het Rode Kruis zelf actief hulpverleners inzetten.
Het is toch belachelijk dat we in ons welvarend landje niet meer omkijken naar onze oudere familieleden? Het lijkt überhaupt alsof de individualisering van de maatschappij ook zeer slechte gevolgen kan hebben. Dit is een aspect van de gevolgen van de ontbinding van de maatschappij. Hier moeten we echt op letten, want vrijheid kan niet zonder verantwoordelijkheid. Let op uw omgeving, zeker in dit soort tijden, u gaat er niet dood aan om wat meer energie te steken in uw familieleden of uw ouderen.