GroenLinks-wethouder Amsterdam stelt racistisch diversiteitsquotum in: 'Bij gelijke geschiktheid kiezen we migrant'

Het idee dat selecteren op achtergrond door middel van een diversiteitsquotum ook gewoon racistische en discriminerend beleid is, wil er bij linkse types als de Amsterdamse wethouder Touria Meliani niet in, zo lezen we in De Telegraaf vandaag. Die zien het zelf graag als 'positieve discriminatie'. Ze zijn er heilig van overtuigd dat een organisatie, bestaande uit overwegend blanke mensen, nauwelijks zal selecteren op basis van kwaliteit en het belangrijker vindt dat er iemand wordt aangenomen die op de meerderheid lijkt.

Tegelijkertijd denken ze ook dat niet-blanke mensen huiverig zijn om bij een overwegend blanke organisatie aan de slag te gaan. De enige oplossing is dan een quotum verplichten. Want als beide aannames kloppen (is niet zo) dan werkt kennelijk niets zo goed als beide groepen mensen verplicht bij elkaar in dezelfde organisatie te laten werken. Toch?

En volgens het plan van Meliani zal "bij gelijke geschiktheid" de voorkeur uitgaan "naar mensen met een niet-westerse migratieachtergrond." Dat gaat natuurlijk nooit goed uitpakken, want hoe definieer en controleer je "gelijke geschiktheid"? En wie heeft er vertrouwen in dat dit ook daadwerkelijk gebeurt? Hartstikke leuk als een niet-blanke de baan krijgt, maar heeft diegene er dan zelf het volste vertrouwen in dat hij/zij op basis van kwaliteit is gekozen? Laat staan dat zijn/haar nieuwe collega's daar allemaal van overtuigd zijn.

Meliani zegt zelf rekening te houden met een gevoel van onderwaardering bij de door haar genoemde groepen mensen, maar haar beleid zal dat juist verder voeden. Maar wat maakt het ook uit, nietwaar? Als het maar 'goed' en 'anti-racistisch' voelt, is het al snel in orde. Dat alles in de praktijk rampzalig uitpakt, is hooguit een bijzaak.