GroenLinks goes stalinist [met update!]

Tofik Dibi is een politiek lichtgewicht. De man heeft een grote mond, maar roept over het algemeen maar wat. Hij staat er - geheel terecht - om bekend dat hij onderzoeksmatig zo ongeveer gehandicapt is en dat hij bijzonder weinig voor elkaar krijgt.

Kortom, de man is alles behalve leiderschapsmateriaal.

In een normale, democratische partij is het echter aan de kiezer (of aan de leden, eigenlijk) om tot die conclusie te komen. 

Jammer genoeg werkt het niet zo bij GroenLinks. Daar beslist het politbureau namelijk over de vraag wie zich wel of niet 'kandidaat' mag noemen. Als er een man of vrouw opstaat met ambitie en die de boel eens flink wil opschudden wordt hij / zij gewoon kaltgestellt. Naar de goelag met die vuile verrader!

Dat is natuurlijk een flauwekul excuus van jewelste. Dibi wordt geen kandidaat voor het lijsttrekkerschap omdat hij Jolande Sap zowaar durfde uit te dagen. En dat mag niet: Sap is namelijk de afgezant van de partijbonzen. Als je die het vuur aan de schenen legt kun je er maar beter voor zorgen dat je een eigen KGB-achtige organisatie hebt opgezet, die potentiële tegenstanders uit de weg ruimt.

De stalinisten die het voor het zeggen hebben bij GroenLinks hebben Dibi blijkbaar zelfs een spreekverbod opgelegd. Houdt hij zich daar niet aan dan kan hij zijn kamerzetel inleveren.

Hoppa, zo doet men dat dus bij deze quasi linksliberalen.

Toch is het bijzonder aardig van GroenLinks dat zij haar masker eindelijk afneemt. Een blinde kan nu zelfs zien dat deze partij in essentie totalitair en volstrekt intolerant is.

[UPDATE] Zo, zo, het heeft er alle schijn van dat het politbureau zich de kritiek daadwerkelijk aantrekt. Voorzitter Heleen Weening heeft laten weten dat Dibi toch mee mag doen. Natuurlijk zullen ze het ongetwijfeld zo opzetten dat hij Dibi geen schijn van kans heeft, maar toch: ze houden nu in ieder geval de schijn op.