Arbeiders betalen extreem hoge belastingen, maar 'return on capital' wordt nauwelijks belast

Een huishouden draait uiteindelijk op inkomsten want er moet natuurlijk wel brood op de plank komen. Dit betekent dat voor ieder huishouden iemand noodzakelijkerwijs geld moet verzamelen om de boodschappen te kunnen financieren. En het huis en de overige vaste lasten natuurlijk ook.

In de meeste gevallen bieden mensen zich daarom aan als arbeider bij een bedrijf. Simpelweg omdat zij in een positie worden geboren waarin geen kapitaal beschikbaar is om te ondernemen. Zij voeren dan bepaalde activiteiten uit voor een organisatie of ondernemer en ontvangen vervolgens een vergoeding.

Tot zo ver klinkt het allemaal heel logisch en eerlijk, maar stel je verdient 45.000 euro uit arbeid, dan betaal je je dus scheel aan de belastingen. En dat is eigenlijk heel erg raar, want doordat arbeiders in de hogere schalen onevenredig hard worden geraakt door de Belastingdienst is het voor hen moeilijker om uiteindelijk zelfstandig te worden en ook te gaan ondernemen, immers verliezen zij het noodzakelijke kapitaal =dat nodig is om te investeren in het oprichten van nieuwe MKB-bedrijven- aan de Belastingdienst. Ze rennen als hamsters zonder een meter op te schieten.

Verdien je momenteel vooral geld door anderen aan het werk te zetten, dan is het natuurlijk in je nadeel als de belastingen op kapitaal omhoog gaan om de arbeiders te ontlasten. Maar mocht je een arbeider zijn die rond de 45.000 euro per jaar verdient, dan is het natuurlijk prettig als het belastingtarief op arbeid wordt verlaagd.