ISIS dacht weer de lakens te kunnen uitdelen in Palmyra, maar inmiddels hebben zij deze plek weer moeten achterlaten.
Ja, de islamisten zullen het wel even in hun broek gedaan hebben toen ze de tanks van het Syrische leger en vliegtuigen van het Russische zagen aandenderen vanuit de woestijn rondom het Syrische Palmyra. Ze stribbelden nog even tegen, maar moesten uiteindelijk toch de plek opgeven en hun mensonterende praktijken ergens anders heen verhuizen. Geweldig!
Hoewel de stad zelf nauwelijks van echte waarde is, is het een plek die toch enorm tekenend is voor de manier waarop de terreurgroep haar walgelijke ideologie verspreidt. We kennen hen immers vooral als een bende moordenaars en verkrachters die er niet voor terugdeinzen om homoseksuelen van gebouwen te smijten, jonge meisjes op markten als seksslavinnen aan te bieden of vermeende soldaten van andere legers door kindsoldaten te laten executeren. Toch moet niet enkel de mensheid het ontgelden: ook het erfgoed van onze mensheid is bij ISIS zeker niet veilig. Zo ongeveer alles wat betreft kunst en cultuur vindt de beulenbende 'haram', wat betekent dat alles verwoest moest worden. Het gevolg daarvan is dat de tempelstad, die duizenden jaren heeft weten te overleven zonder echt bewoond te zijn, uiteindelijk grotendeels verwoest is. Het zijn werkelijk barbaren, op elk mogelijk vlak.
Het was niet de eerste keer dat deze plek op de jihadisten veroverd moest worden: vorig jaar namen ze het weer in nadat de stad grotendeels onverdedigd was achtergelaten door het Syrische leger, dat het juist weer op hen heroverd had. Misschien wat beter opletten deze keer dus, zodat dit ook echt de laatste keer was.
Het moge duidelijk zijn dat dit slechts een kleine stap vooruit is richting het echte bolwerk van de islamistische moordenaars, Raqqa. Wat helaas nóg duidelijker is, is dat we die stappen zeer langzaam gaan nemen zolang het tandenloze Westen maar blijft aarzelen wat betreft een taktiek om deze koppensnellers écht eens van de bodem van de aarde te verdrijven: kennelijk laten we Rusland dat tegenwoordig opknappen. We moeten dan ook nog een lange weg afleggen, maar dat betekent niet dat we deze overwinning nu niet mogen vieren: hoera!