'Gevangen ISIS-meelopers worden in Irak ondervraagd en daarna geliquideerd'

Dat is een probleem?

Alain Grignard, islamoloog aan de Universiteit Luik, maar zich enigszins zorgen over de manier waarop Irak omgaat met gevangen ISIS-jihadisten. Volgens meneer de expert worden die gekken namelijk geëxecuteerd zónder een eerlijk proces:

"De kleine garnalen worden eerst ondervraagd, vaak in aanwezigheid van Amerikaanse special forces. Zodra ze alle informatie hebben losgepeuterd, worden ze geliquideerd."

Geldt dan voor álle ISIS-mafketels? Nee. Echte leiders van de terreurgroep worden waarschijnlijk wel degelijk vervolgd, aldus Grignard:

"Echte processen, die zullen ze reserveren voor enkele IS-leiders, als voorbeeld om de wereld te tonen dat de rechtstaat werkt. Kalibers zoals dat van onze landgenoot Tarik Jadaoun, die riskeren inderdaad de doodstraf."

Goh je zou bijna medelijden met ze krijgen he?

Nou ja, of niet natuurlijk. Deze terroristen deden precies hetzelfde met iedereen die zij gevangen namen. Die Iraakse soldaten hebben ongetwijfeld vrienden of zelfs familieleden (of in ieder geval kennissen) die op brute wijze geëxecuteerd zijn door ISIS. Die terreurgroep is namelijk echt bezig geweest met het uitvoeren van een genocide. Yazidi's, christenen, én sjiitische moslims (die de meerderheid vormen in Irak) werden allemaal op grote schaal over de kling gejaagd. Het is daarom nogal wiedes dat Iraakse soldaten totaal geen mededogen hebben met dit tuig en ze een koekje van eigen deeg geeft.

Daar komt het volgende nog eens bij: deze terroristen zijn extremisten. Ze worden gedreven door ideologische haat. "Reïntegratie" klinkt hartstikke leuk, maar met dit soort gekken kun je het risico gewoon niet nemen om ze na drie, vijf of zelfs tien jaar vrij te laten. En ja, zelfs als ze levenslang vastzitten vormen ze mogelijk een gevaar: ze kunnen dan immers medegevangenen indoctrineren met hun gekkigheid. En dan hebben we het nog niet eens gehad over al die gevangen terroristen die er op één of andere manier in slagen om brieven en dergelijke naar de buitenwereld te smokkelen.

In Europa kunnen we het wel heel blij hebben over "mensenrechten" en "een eerlijk proces," maar in het Midden-Oosten leven ze in een heel andere realiteit. Daar draait het niet om allerlei mooie, verheven idealen, maar om overleven.