Genderdrammers willen liever nieuw economisch systeem dan zélf meer doen voor positie van de vrouw

Oneerlijke spelregels
Rachel Walker en Kelly Groen zijn twee dames die tegen het einde van een introductiedag bij een sportvereniging direct de deur zouden worden gewezen. Niet omdat ze te dik zijn of zouden worden weggepest, maar om de gebrekkige logica die ze kennelijk als waarheid zien. Want als je aanklopt bij een hockey- of voetbalclub en een dagje mee mag doen, dan helpt het totáál niet dat je op gaat scheppen over hoe goed je had kúnnen zijn, als de regels anders waren geweest. Dat is namelijk precies wat ze in hun opiniestuk proberen te zeggen.

Slachtoffer van systeem
Iedereen die zegt dat de vrouw misschien maar eens meer moet gaan werken en 'van die yogamat' af moet, zit er wat hun betreft compleet naast. Dan leg je namelijk de schuld voor genderongelijkheid bij het individu. Dát kan natuurlijk niet in de wereld van de genderdrammer. Vrouwen die werken in deeltijd hebben daar zelf namelijk totáál niks aan kunnen doen, hoeven er niet verantwoordelijk voor te worden gehouden en er dus ook niet op aangesproken te worden.

Het probleem is namelijk niet dat de vrouw 'als individu' keuzes maakt die haar prima uitkomen omdat ze tevreden is met haar baan, tijd voor haar kinderen wil en helemaal de ambitie niet heeft om de top te bereiken. Het échte probleem is dat de vrouw 'door het systeem' niet fulltime kan werken, teveel zorgtaken op haar bordje heeft, daar niet voor betaald krijgt, kosten maakt door kinderen naar de kinderopvang te sturen én een onzekere positie op de arbeidsmarkt heeft waardoor het arme wicht terug glijdt naar de positie van een onderdrukte slaaf.

Dit zwakzinnige gelul maakt een karikatuur van die hele feministische beweging. Succesvolle vrouwen die op eigen kracht alle ballen in de lucht weten te houden worden tekort gedaan door mensen met ideeën zoals dit.