Geld van Rijk voor arme kinderen verdwijnt in begrotingstekort van gemeenten

Om ervoor te zorgen dat het geld ook echt werd besteed aan arme kinderen, zijn er afspraken met de gemeente gemaakt dat het in natura wordt uitgegeven. Dus geen rare financiële constructies, maar tastbare objecten waar kinderen iets aan hebben. Gemeenten, die meer dan drievierde van de honderd miljoen hebben gekregen, hebben dat uitgegeven aan leerspullen of bijvoorbeeld smartphones. Waarom smartphones nodig zijn is mij een raadsel, ook is wordt het gezien als 'onmisbaar' in de huidige tijd.

Toen kwam dit:

Ik vind het al schandalig dat uit voorzorg er afspraken moeten worden gemaakt zodat geld echt bij de kinderen terecht komt, maar dit slaat echt alles. Dit geld voor eigen doeleinden gebruiken en om gaten te dichten die door wanbestuur gecreëerd is? Dat is moreel onverantwoord en daar moeten hevige consequenties aan vastgebonden worden.

Naar mijn idee moet het anders gebeuren. Geen geld meer rondstrooien en geven, maar de belastingen verlagen, zodat de gezinnen ook echt meer te besteden hebben. Zo komt het geld niet bij immorele ambtenaren en bestuurders, maar blijft het waar het bij hoort: de gezinnen. Het rondpompen van geld heeft geen zin en leidt tot dit soort walgelijk beleid.