"Ik zal mij nooit de mond laten snoeren."
Zoals wij zondag al
berichtten blijft de
PVV van
Geert Wilders stijgen in de peilingen. De bekendste Nederlandse politicus van de 21e eeuw -- en misschien zelfs wel
ooit -- breekt record na record. Waar de VVD en de PVV een tijdlang gelijk optrokken heeft de laatste nu een voorsprong van 10 virtuele zetels in de peiling van Maurice de Hond; in Nederland is dat een wezenlijk verschil.
Het moge duidelijk zijn dat Wilders zijn succes dankt aan een aantal factoren die, gecombineerd, ervoor zorgen dat hij zo ver boven de rest van het veld uitstijgt. Ten eerste is er de vluchtelingencrisis. Wij Nederlanders hebben onze buik vol van de tsunami van migranten uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Deze mensen weigeren zich vaak aan te passen en komen in veel te grote aantallen naar ons land. Nederland kan dat helemaal niet aan. De samenleving verandert razendsnel, en niet op een positieve manier.
Ondanks de overduidelijke kritiek op het opengrenzenbeleid van Rutte II doet het kabinet er niets aan. De reden? Brussel wil dat we de grenzen openhouden. Ruggengraatloos als hij is geeft Rutte Brussel alles wat het wil. Er komen jaarlijks tienduizenden nieuwkomers bij -- mensen uit een heel andere cultuur die onze normen en waarden totaal niet delen. Zelfs kiezers die normaal gesproken niet snel op de PVV zouden stemmen weten dat Wilders de enige is met de moed om deze gekkigheid te beëindigen.
Dan is er ook nog de continue machtsgroei van Brussel. Kiezers hebben genoeg van de megalomanen in Brussel. Dat hebben we onder meer duidelijk gemaakt in het referendum over het associatieverdrag met Oekraïne. Je zou denken dat Rutte deze waarschuwing -- want dat was het -- ter harte nam, maar niets is minder waar. Hoewel onze media erover zwijgen berichtten buitenlandse media wél wat er nu stiekem achter het rookgordijn van de Europese
politiek gebeurt: Rutte gaat het verdrag gewoon
ondertekenen.
Een kind kan nog begrijpen dat dit de woede van het electoraat alleen maar aanwakkert, maar blijkbaar heeft Rutte dat inzicht niet. Door zijn eurofiele halsstarrigheid rest eurokritische kiezers maar één oplossing: overstappen naar de PVV en die partij de grootste van het land maken. Misschien dat het Brusselse kartel dan gebroken kan worden.
Tenslotte is er de vervolging en veroordeling van Wilders vanwege "aanzetten tot discriminatie" en "groepsbelediging." In een vrije samenleving kan iedereen zeggen wat hij wil, en dat moet al helemaal gelden voor volksvertegenwoordigers, die immers niet alleen hun eigen mening, maar ook die, in het geval van Wilders, van miljoenen kiezers vertegenwoordigen. Helaas wordt Nederland al decennia geregeerd door een fascistische kliek van politiekcorrecte dictators; niet alleen in politieke zin, maar ook in de rechterlijke macht. Deze links-fascisten gingen veel te ver toen ze Wilders a) vervolgden en b) schuldig bevonden aan 'aanzetten tot discriminatie' waarbij de rechtbank net deed alsof Marokkanen
een ras zijn. De gemiddelde Nederlandse kiezer vindt dat, geheel terecht, achterlijk: de Marokkaanse identiteit is niet een ras, maar een nationale identiteit. Oh, en ja, kiezers vinden ook dat een man als Wilders -- of wie dan ook -- het recht heeft om te zeggen wat hij denkt. Dat heet nou de
vrijheid van meningsuiting, dames en heren boven-ons-gestelden,
deal with it.
Het proces tegen Wilders hebben populairder dan ooit gemaakt. Zelfs kiezers die in het verleden niet geneigd waren om op de PVV te stemmen zijn dat nu wél van plan, puur en alleen om hun steun voor de vrijheid van meningsuiting uit te spreken... en natuurlijk om Wilders een hart onder de riem te steken. Als Wilders een stap terug had gedaan had hem dat vrijwel zeker stemmen gekost. Zoals altijd met de PVV-leider deed hij dat niet. En terecht: de rechtszaak tegen hem deed denken aan de oude theatervoorstellingen die ze 'rechtszaken' noemden in de Sovjet Unie ten tijde van Jozef Stalin.
Onlangs sprak ik kort (via email) met Wilders voor de conservatieve Amerikaanse website
PJ Media.
Hij legde aan mij uit (Nederlandse vertaling hieronder is van mij) dat ook hij begrijpt dat de rechtszaak hem alleen maar sterker maakt en hem aan nóg meer zetels helpt. "Steeds meer mensen steunen mij," zei Wilders, "en daar ben ik hen bijzonder dankbaar voor."
Vervolgens liet hij zien waarom zoveel kiezers hun vertrouwen tegenwoordig in hem uitspreken: hoe groot de druk ook wordt, hij doet nooit een stap terug. Hij zet door, ook al wordt hij veroordeeld én krijgt hij de ene na de andere bedreiging naar zijn hoofd geslingerd van moslim-extremisten.
"De vrijheid van meningsuiting is het belangrijkste recht dat we hebben. Daarom zal ik het nooit opgeven. Hoe hard terroristen, de politieke elite of rechters me het zwijgen ook proberen op te leggen, ik zal mij nooit de mond laten snoeren. Ze zullen me eerst moeten vermoorden als ze mij het zwijgen willen opleggen."
Wilders drukt zich soms wat onbehouwen uit, maar we hebben in Nederland onderhand het kookpunt bereikt. Kiezers willen dat iemand, wie dan ook, nou eindelijk de waarheid eens hardop zegt; iemand met de moed om problemen te benoemen. Ja, ook als het establishment daar niet blij mee is.
Sterker nog, zeker als het establishment daar boos door wordt.
De PVV-leider is één van de weinigen met de moed om dat te doen -- wat niet alleen de reden is dat hij zo snel stijg in de peilingen, maar ook waarom ik ervan overtuigd ben dat de PVV bij de verkiezingen van maart 2017 de grootste partij van het land wordt.
Als het establishment zich daardoor teleurgesteld voelt, het zij zo. Ze hebben ons jaren teleurgesteld. Nu is het hun beurt.