Gaswinningsdebat: Wiebes (VVD) krijgt de wind van voren in de Tweede Kamer

Tweede Kamerlid Agnes Mulder (CDA) liet weten er 'helemaal klaar mee te zijn en dat er eindelijk iets moet worden gedaan'. Opmerkelijk natuurlijk, want Mulder maakt gewoon deel uit van de coalitie van Kabinet Rutte 3, die verantwoordelijk is voor de huidige toestanden. Mooie woorden dus weer van het CDA. Henk Nijboer (PvdA) doorzag de woorden en stelde de vraag of Mulder 'een motie zou steunen waarin de minister wordt opgeroepen de voorstellen van de regio integraal over te nemen'. Mulder reageerde daarop met een woordenbrij waar niemand iets aan had. Was het nu een 'ja' of een 'nee'?

Ook coalitiepartij D66 speelde het bekende riedeltje af en was 'niet blij'. Bij monde van Kamerlid Matthijs Sienot (D66) vroeg de partij zich af waarom het allemaal zo lang duurt: 'waar wachten we eigenlijk nog op? Waarom gebeurt er niets?' Alle mooie woorden ten spijt, maar het is ronduit opmerkelijk dat coalitiepartijen als D66 en het CDA in de Tweede Kamer aan de kant van de Groningers staan, maar het kabinet waar zij zelf deel van uit maken blijft haperen. Dan vraag je je toch af waar hun loyaliteit ligt, bij de coalitie of bij de Groningers? Waarschijnlijk bij het eerste.

Het gebeuren doet denken aan de woorden van Thierry Baudet (FvD), die onlangs in opspraak raakte toen hij zei dat de debatten 'beneden zijn waardigheid' worden gevoerd. Baudet uit vaker kritiek op de oeverloze debatten zoals die over de gaswinning. Ze zouden niet bijdragen aan daadwerkelijke verandering en vooral 'voor de bühne worden gevoerd'. En als je dan het debat over de gaswinning in de Kamer aanschouwt en je ziet de Kamerleden van de coalitie zich uitspreken vóór fatsoenlijke afhandeling van de mijnbouwschade. Terwijl tegelijkertijd hún eigen kabinet er zo'n potje van maakt dan kun je niet anders dan Baudet een punt geven.

Minister Wiebes kreeg ook kritiek vanuit zijn eigen partij. Dilan Yesilgöz vond dat het tijd was om 'van woorden naar daden over te gaan'. Maar de bureaucratie in Nederland is zo omvangrijk, de verantwoordelijkheid diffuus, waardoor een simpel herstelproject al moeilijk van de grond komt. Het verhaal van Groningen is dan ook vooral het faillissement van de bureaucratie en het kabinet Rutte 3. De oneindige stroom aan 'commissies' en 'onderzoeksgroepen' helpen niet om duidelijkheid te verschaffen. Volgens Yesilgöz (VVD) moeten 'mensen op één plek geholpen kunnen worden, onafhankelijk van de vraag'.

Mooi al die kritieken op de minister, zeker vanuit de coalitie zelf, maar je gaat je toch afvragen wat die debatten nog waard zijn. Toen er miljarden nodig waren om Griekenland overeind te houden was de rekening binnen enkele weken betaald. Nu de burgers van de Staat der Nederlanden zélf geld nodig hebben duurt het jaren. Wat een gotspe.