Frans Timmermans huilt: Polen blijven dapper weigeren mee te doen aan migrantenquota

Verplicht nepvluchtelingen opnemen die hier niets te zoeken hebben? 'Dat dachten we dus niet', aldus het dappers Poolse volk.

Oh, wat zullen Timmermans, zijn baas Juncker en al hun eurofiele vriendjes zitten te snikken van machteloosheid nu de Polen hun poot stijf houden. Als sinds de Europese Unie de lidstaten besloot een migrantenquotum door de strot te douwen, hebben de Polen niet thuis gegeven. Sterker nog: ze hebben, net als Hongarije, al meerdere keren aangegeven er niet aan te denken migranten - verkleed als vluchtelingen - op te nemen.

En geef ze eens ongelijk als je de gebeurtenissen van de afgelopen jaren ziet. Verzin wat je wilt, maar niemand kan er omheen dat de landen die de meeste migranten hebben mogen opnemen ook het meeste getroffen zijn door allerlei jihadistisch gespuis met messen, bomgordels en ander wapentuig. Ja, ik kan me ergens op één of andere manier toch wel voorstellen dat de Polen daar voor bedanken. "Migranten vormen een veiligheidsrisico", aldus de Poolse regering. Nou, daar is geen speld tussen te krijgen.

Brussel is natuurlijk witheet van woede, en heeft een zaak aangespannen. Polen heeft al meerdere keren gezegd dat die zaak nergens op slaat, maar het dictatoriale Europa geeft niet op: als de Oost-Europeanen niet doen wat Brussel wil, dan zwaait er wat! En dat terwijl Polen juist hartstikke meehelpt aan een veiliger Europa:

Grootste probleem hier is dat landen geen enkele keuze hebben wat betreft het opnemen van migranten. Polen - met genoeg andere landen - heeft al tig keer aangeboden om christenen uit het Midden-Oosten wél op te nemen. Terecht, want dat zijn zo ongeveer de enige mensen die je écht vluchtelingen kunt noemen: zij zijn eigenlijk nergens in hun regio veilig, en kunnen dus niet anders dan hierheen komen. Zij hebben dus een legitieme reden om te vluchten, én zullen om duidelijke redenen stukken sneller integreren en geen veiligheidsrisico vormen. Maar natuurlijk wil Brusselse elite niets weten van deze "discriminatie". En zo schiet uiteindelijk niemand, maar dan ook niemand, ook maar iets hiermee op.