Francis Fukuyama over de Arabische Lente

In Europa en de VS hebben we (...) enkele eeuwen nodig gehad [om moderne democratische instellingen op te bouwen]. Een ware democratie betekent een vrije pers, politieke partijen, een sterk middenveld en allerlei instellingen om een land draaiende te houden: allemaal zaken die er nu nog niet zijn. De komende vijf jaar zullen de mensen in Egypte en Tunesië nog veel teleurstellingen en frustraties moeten verwerken. En wij in het Westen zullen wat meer geduld aan de dag moeten leggen.

Het Syrische regime heeft geen enkele legitimiteit meer. Het is dan ook logisch dat we Assad met alle mogelijke middelen onder druk zetten. Niet dat dit voldoende zal zijn, want Assad is een overlevingsstrijd aan het voeren. Hij zal tot het uiterste gaan. Het Syrische volk is woest op hem en het is duidelijk dat een elegante exit niet meer mogelijk is.

Kadhafi had mijn boek The End of History and the Last Man gelezen en hij wou mij absoluut ontmoeten. Ik was nieuwsgierig en ben op zijn verzoek ingegaan. Maar tijdens het gesprek merkte ik al snel dat ik met een hopeloos geval te maken had. Uit alles bleek dat Kadhafi al heel zijn leven een dictator was en dat niemand hem had durven zeggen dat hij de basisbeginselen van het staatsbeheer niet doorhad. We hebben wel een hele tijd met elkaar gepraat. Ik probeerde hem duidelijk te maken hoe moderne economieën werken en wat de vereisten zijn van een modern politicus. Over economische kwesties konden we nog een beetje van gedachten wisselen. Maar op het vlak van politiek was hij echt hopeloos. Absurd. Niets mee aan te vangen.