Chris Aalberts volgt de ontwikkeling van FVD op de voet en laat ook geen kans onbenut om iedere beer op de weg als een onverzetbare berg te doen lijken. Zo schetst hij nu het beeld dat de eurosceptische strategie van FVD, deels onder leiding van Dirk-Jan Eppink, gebakken lucht is.
Aalberts somt de punten uit het FVD-verkiezingsprogramma op waar Eppink in zijn boek ook van zegt dat dit moet gebeuren:
Door in het Europees Parlement de boel proberen te blokkeren zou de EU enigszins een halt kunnen worden toegeroepen. Wat Aalberts hier echter tegenwerpt is dat het Europees Parlement helemaal niet gaat over het merendeel van deze punten. Hij zegt er echter niet bij welke EU-organen er dan wél over gaan!
Dan kom je al snel tot de conclusie dat het vormen van blokkerende minderheden, wat al een klus op zich is, niet voldoende is. Nou, 'haha, allemaal zinloos,' wrijft Aalberts de lezer even in. Maar wie in het Europees Parlement zit zou op den duur ook in de andere organen invloed kunnen krijgen. Komt daar ook nog een keer een Nederlands kabinet met FVD bij, dan nemen de kansen op veranderingen al aardig toe.
Dat het een grote klus is en het allemaal niet makkelijk zal worden, hebben Baudet en Eppink nooit onder stoelen of banken geschoven. Dat het niet eens het proberen waard is, ziet Aalberts duidelijk als een overwinning en reden voor wat potentieel leedvermaak. Beetje sneu.