‘Fiscal effort’: Weet Dijsselbloem wel wat dat betekent?

Wat is dat, een ‘effective fiscal effort’? De kennis van de Engelse taal van onze minister van Financiën is niet om over naar huis te schrijven, dus heb ik het even opgezocht.

De definitie van ‘fiscal effort’ is:  

Olli Rehn heeft dus niet gevraagd om 6 miljard te bezuinigen aan de overheidsuitgavenkant, maar om in te zetten op vergroting van de belastingmogelijkheden om 6 miljard aan extra overheidsinkomsten te genereren.

Iedereen in Nederland, van koffiejuf tot hoogleraar, vraagt zich namelijk af waarom de lasten verzwaard worden in een krimpende economie en de overheid niet gewoon in het eigen vlees snijdt, waar het het minste pijn doet. Lastenverzwaringen in een krimpende economie leiden niet tot hogere overheidsinkomsten, maar tot meer krimp en meer zwartwerk. De Nederlandse overheid zit met een overheidsquote van 50% BNP als aan de rechterkant van de laffercurve en we moeten juist aan de linkerkant van die curve terecht komen. Mogelijkheden genoeg om daar te geraken met besparingen op de inmiddels beroemde afkortingsformule (en tevens DDS-mantra):

Wel, dat was niet de opdracht van Olli Rehn om te bezuinigen. De opdracht is om de Nederlandse overheidsinkomsten zodanig te maximaliseren, dat er structureel 6 miljard Euro extra aan overheidsinkomsten worden binnengehaald in 2014. Over het minimaliseren van overheidsuitgaven heeft Olli Rehn het niet gehad, dus is dat niet aan de orde. Einde verhaal.

Dan vraagt u zich af, wie hier nu nog de baas is in dit land. Is dat de Nederlandse bevolking die hun stem hebben uitbesteed aan de Staten Generaal of is dat de niet-verkozen Olli Rehn die hier op 11 juni aan ons kabinet de opdracht gaf om 6 miljard meer geld op te halen bij burgers en bedrijven? Het antwoord laat zich raden. Dijsselbloem heeft geen manoeuvreerruimte om een term als ‘fiscal effort’ anders te interpreteren, dan de definitie van deze term is. Dijsselbloem heeft beloofd om de overheidsinkomsten met 6 miljard te verhogen. Maar besefte hij dat wel op 11 juni? Of kent hij de betekenis van ‘fiscal effort’ niet, net zoals hij de term ‘template’ niet kende? Nu gaan er in 2014 weer duizenden bedrijven failliet en raken tienduizenden mensen hun inkomstenbron kwijt door een vertaalprobleem. Zijn we nu ‘lost in translation’? Het zou zomaar kunnen.

Mark Rutte gaf aan de opdracht van Olli Rehn nog een eigen draai, door te stellen dat er 2 miljard extra overheidsinkomsten gegenereerd zouden worden en 4 miljard overheidskostenbesparingen. De verhouding van 1/3^e lastenverzwaring en 2/3^e overheidskostenbesparingen bij elke bezuinigingsronde is een afspraak die aan het begin van het kabinet Lubbers 1 gemaakt zou zijn, volgens Mark Rutte. Die afspraak kan ik nergens terugvinden, maar het is een vreemde gedachte, dat het kabinet Rutte2 gehouden zou zijn aan een interne afspraak die het kabinet Lubbers1 30 jaar geleden gemaakt heeft. Dat is natuurlijk niet zo. Die opmerking van Rutte leek er meer op gericht om Olli Rehn er van te overtuigen dat er ook gesneden moest worden in de overheid, dan dat de Nederlandse bevolking er van overtuigd moest worden dat lastenverzwaringen een goed idee zijn. Wie heeft Rutte op het idee gebracht dat die verhouding er bij een bezuinigingsoperatie toe zou doen? Een economische oorzaak zal het niet zijn. Het klinkt als een politiek herenaccoord, dat weinig met de huidige staatshuishouding te maken heeft, laat staan met economisch prudente principes.

Een nader onderzoek waard, dit soort details, want wie is hier nu de baas in dit land? Rutte? De Nederlandse bevolking? Of toch gewoon Olli Rehn? Dat maakt nogal uit voor de invulling van een bezuinigingsronde. En die komen er nog vele aan.