Het zonnetje schijnt, het WK begint vandaag en er waait een nieuwe wind door Amsterdam. Het leven is mooi.
Jongens en meisjes, het is zover. Het rode monster is verslagen en ligt knock-out op de grond. Voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog zit de PvdA niet in het bestuur van Amsterdam. Wat een feest. Het is dat het nog vroeg op de dag is, anders had ik een fles champagne opengetrokken om dit heugelijke feit te vieren. Amsterdam is vanaf vandaag een PvdA-vrije stad. De stad krijgt een college van D66, VVD en SP.
Ruben Koops van De Telegraaf
had vanochtend de primeur. In de krant schrijft hij over de woonparagraaf van de nieuwe coalitie. Er gaat namelijk nogal wat veranderen. Het erfpachtstelsel gaat op de schop. Huizeneigenaren in Amsterdam kunnen straks de erfpacht eeuwigdurend afkopen. Dat betekent dat er daarna nooit meer erfpacht hoeft te worden betaald. De grond blijft overigens nog wel van de gemeente, dus de ideale oplossing is het niet, maar het is een begin. De SP krijgt er wel wat voor terug:
De SP, die juist voor het behoud van het erfpacht stelsel pleitte, is flink gecompenseerd in ruil voor de erfpachthervorming. Zo hebben de socialisten het voor elkaar gekregen dat er jaarlijks minimaal 500 nieuwe sociale huurwoningen bij komen in de stad.
Voor wat, hoort wat. Het meest hilarische aan dit hele gebeuren is hoe PvdA en GroenLinks zichzelf buitenspel hebben gezet door elkaar stevig vast te houden tijdens de onderhandelingen voor een nieuw college. GroenLinks had samen met VVD en D66 in het nieuwe college kunnen zitten, maar GroenLinks wilde per se samen met de PvdA de stad besturen en stapte uit de onderhandelingen.
Epic fail. Intussen zijn de druiven zuur bij de PvdA:
Ik lig in een deuk. D66 is een links-liberale partij en de VVD in Amsterdam ook. De SP is linkser dan links. Niks guurrechts. Amsterdam is bevrijd van de PvdA en dat moet gevierd worden. Vanochtend werd ik op Twitter gewezen op een toepasselijk liedje van wijlen Ramses Shaffy: Hallelujah Amsterdam. Wat een mooi liedje. De songtekst gaat als volgt:
Hallelujah Amsterdam
Daar waait een nieuwe wind over de Dam
Over 't Spui en het Rokin
En zet de tijd niet terug, het heeft geen zin
Want het gaat verder, het gaat door
En ik heb je lief, oho