Mevrouw mag dus wel roepen dat het een 'ludieke actie' zou zijn om 500 stenen op Geert Wilders te gooien en dat ze een taart in het gezicht van Thierry Baudet wil smijten, maar anderen mogen daar dan niets van vinden. Want zielig. Zoals wij eerder vandaag berichtten werd de radicaal-linkse activiste
Anne Fleur Dekker gisteravond keihard
onderuit gehaald bij het tv-programma Pauw. Keer op keer las
Jeroen Pauw haar de les, noemde hij haar tweets over Geert Wilders en Thierry Baudet "onnozel," en maakte hij duidelijk dat het nogal frappant is dat ze klaagt over "bedreigingen" aan haar adres terwijl haar eigen tweets toch verdacht veel lijken op oproepen tot
geweld tegen rechtse politici. Het was een heerlijke ontmaskering van een ANTIFA-activiste (en GroenLinks-medewerkster) die zo radicaal-links is dat ze goed en kwaad echt niet meer van elkaar kan onderscheiden.
Puik werk dus.
Zoals je zou verwachten denken politiekcorrecte linkse websites daar heel anders over. Zo klaagt Lasse van den Dikkenberg (wat een naam trouwens)
van het linkse haatblog Joop.nl steen en been:
De hele uitzending haalt Jeroen Pauw de ene na de andere tweet van Anne Fleur naar boven om te vragen of ze het niet logisch vindt dat ze na zulke rare tweets een hetze tegen zich krijgt. Bij een tweet van Anne Fleur waarin ze zegt dat ze een taart op Thierry Baudet wil gooien maakt Pauw de vergelijking met Pim Fortuyn die ook ooit een taart in z’n gezicht kreeg. Maar was Pim Fortuyn niet juist de kampioen van de vrije mening? Anne Fleur Dekker wordt nu bedreigd, de enige relevante vergelijking met Pim Fortuyn is dat Anne Fleur Dekker nu ook haar leven niet meer zeker is vanwege haar mening.
Nee, dat is helemaal niet de vergelijking. Anders dan Dekker bedreigde Fortuyn helemaal niemand. Hij riep niet dat hij taarten in gezichten van andersdenkenden wilde gooien en maakte ook geen quasi-sarcastische opmerkingen over het stenigen van deze of gene 'tegenstander.' Dat niemand het recht heeft om Anne Fleur te bedreigen is helder. Maar wat óók duidelijk is, en wat Van den Dikkenberg liever niet vermeldt, is dat mevrouw Dekker zélf alles behalve een onschuldig engeltje is. Zeggen dat je taart in het gezicht wil gooien van een rechtse politicus doet inderdaad denken aan Pim Fortuyn. We weten allemaal hoe dat afliep -- en, oh ja, in dat geval kwamen zowel de taart als de uiteindelijke kogel van extreemlinks. Dat soort demonisering mag nooit meer plaatsvinden.
Helaas hebben ze daar bij Joop.nl lak aan. Anne Fleur is
links en mag dus
alles roepen. Maar wee je gebeente als je rechts bent. Eén controversiële zin in een
roman en voor je het weet word je neergezet als een vrouwen verkrachtende nazi die stil geslagen moet worden.
Ook de politiekcorrecte
Ewout Klei van het neprechtse (zeg maar gerust: linkse)
Jalta.nl
doet een duit in het zakje:
Hoewel de kritiek van Jeroen Pauw meer dan terecht was had het item met Dekker toch iets onbevredigends. Nijpels en Thieme verdedigden het recht van Dekker op vrijheid van meningsuiting en Thieme zei nog kort iets over de bedreigingen aan haar adres, maar Pauw liet dat onderwerp verder helemaal liggen. Dat is echt een gemiste kans, want Dekker heeft het recht om te zeggen wat ze zegt (ze heeft immers niet direct opgeroepen tot geweld) en mag niet worden bedreigd voor haar controversiële uitspraken.
Wacht eens even, ze heeft niet "direct opgeroepen tot geweld?" Hoe komt Klei in vredesnaam tot die conclusie? Ten eerste moet het OM eerst maar eens kijken of de tweet over Wilders al dan geen oproep tot geweld bevatte, en ten tweede kwam ze er tijdens de uitzending openlijk voor uit dat ze inderdaad getweet had dat ze graag een taart in het gezicht van Baudet wilde gooien. Heel gek, maar de gemiddelde mens vindt zoiets toch echt "gewelddadig." Of zou meneer de wegkijker dat eerder interpreteren als "vreedzaam" en "tolerant"?
Links wordt werkelijk met de dag gekker. Nog even en Anne Fleur wordt genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede. Als dat gebeurt zullen Klei en Van den Dikkenberg ongetwijfeld de eersten zijn die haar ermee feliciteren.
